निर्वाण-षटकम् nirvAna shatkam

The non-dualistic philosophy (Advaita Vedanta) has been beautifully summarized by the great Hindu scholar and philosopher Ādi Śankarācārya in just six stanzas. This famous poem is popularly known as Atma-Shatkam (also known as Nirvana Shatkam).

According to the legends, Ādi Śankarācārya, at a young age of eight years, travelled towards North India from Kerala in search of his guru. While wandering in the Himalayas, seeking to find his guru, he encountered a sage who asked him, "Who are you?” He replied with an extempore Composition (the Atma-Shatkam) that brought out the Advaita Vedanta philosophy – the essence of which is that "Nirvana" is complete equanimity, peace, tranquility, freedom and joy. "Atma" is the True Self. The sage the boy was talking to was Swami Govindapada Acharya, who was, indeed, the teacher he was looking for.

திருவண்ணாமலை கிரிவலப்பாதையில் உபன்யாசம்!

திருவண்ணாமலை தீபத் திருநாளை முன்னிட்டு, கிரிவல பாதையில், ரிக் வேதத்தின், 7,8 அஷ்டகா ஞான பாராயணமும், கிருஷ்ண யஜுர் வேதத்தின், நான்காவது பாட ஞான பாராயணமும், நடக்க உள்ளது. திருவண்ணாமலை தீப திருநாள் அடுத்த மாதம் துவங்குகிறது. அதை முன்னிட்டு, திருவணணாமலை கிரிவல பாதையில் உள்ள, அருணாத்ரி வேதா வேதாந்த போஷகா சபாவின் சார்பில், காஞ்சி சங்கர மடத்தில், சிறப்பு ஆன்மிக சொற்பொழிவு நடக்க உள்ளது. குறிப்பாக, ரிக் வேதத்தின், அஷ்டகா ஞான பாராயணமும், கிருஷ்ண யஜுர் வேதத்தின் நான்காவது பாட ஞான பாராயணமும், நடக்க உள்ளது. இப்பாராயண நிகழ்ச்சி, அடுத்த மாதம், 8 முதல் 17 வரை நடக்கிறது. மேலும், ரமண மகரிஷியின், அக்ஷரமாலையின் விளக்க உரை, மஹாபக்த விஜய உபன்யாசம், ரகுமாயி சமேத பாண்டு ரங்க விவாகம் மற்றும் நாம சங்கீர்த்தனம் போன்றவையும் நடக்கிறது.

இதில், கிருஷ்ண பிரேமி, முரளிதர சுவாமிகள், ஜெயகிருஷ்ண தீட்சிதர் ஆகியோர் கலந்து கொள்கின்றனர்.

நன்றி: Vasan Savi > Iyers (facebook)

சிந்துவெளியில் இன்றும் தமிழ் ஊர்ப்பெயர்கள்

(ஒரிசா மாநில ஐ.ஏ.எஸ். அதிகாரி ஆர்.பாலகிருஷ்ணன். கல்லூரியில் தமிழ் இலக்கியம் பயின்றவர். இவரது வீடு சென்னை பெருங்குடியில் இருக்கிறது. இடப் பெயர்களின் ஆய்வில் 20 ஆண்டுகளாக ஈடுபட்டிருக்கும் இவர், சிந்துவெளி ஆய்வு பற்றிய தன் கட்டுரையை முதலில் கோவையில் நடந்த செம்மொழி மாநாட்டில் ஐராவதம் மகாதேவன், அஸ்கோ பர்ப்போலா போன்ற அறிஞர்கள் முன்னிலையில் சமர்பித்தார். தனது ஆய்வுகளை முடிப்பதற்காக தன் அரசுப் பணிக்கு 2ஆண்டுகள் விடுமுறை சொல்லிவிட்டு வந்திருக்கிறார்.)

Sri Chandrasekharendra Saraswathi Upanishad (Deivathin Kural)

By compiling the speeches of the sage of Kanchi, Ra. Ganapathi has provided an immortal link. 

In his last letter to G. Vaidyanathan, Secretary, Sankara Bhakta Jana Sabha, Ra. Ganapathi, prolific writer and compiler of “Deivathin Kural,” has narrated how difficult it was for him to gather the speeches of Paramacharya, add references to them and give them continuity. (‘Naan patta kashtam solli mudiyathu!’ he wrote.)

“Yes, but for Ra. Ganapathi, Kanchi Mahaswami’s speeches would not have reached the masses,” says Vaidyanathan. “He noted down Periyava’s talks and made cross-references, spoke to the people who knew the subject and got the required clarifications. Periyava would speak about one subject in one place and would leave it at that. Then again he would pick up the thread and speak in detail about it in some other venue. The challenge was to maintain the link. Ganapathi had a sharp memory and was alert in his observation. He would give final shape to the article and there would be no ambiguity in it!” he recalls.

பெரியவாள் மகிமை

காஞ்சி மஹா ஸ்வாமிகளின் முகத்திலிருந்து வெளிப்பட்ட ஒவ்வொரு அக்ஷரத்தையும் 'தெய்வத்தின் குரலாக' ஏற்று, அதை அப்படியே தமது கையெழுத்து மூலமும், ஒலி நாடாவிலும் பதிவு செய்து, அவற்றைத் தொகுத்து 'தெய்வத்தின் குரலாக' வெளியிட்டார் ஸ்ரீ ரா கணபதி என்ற மஹான். நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் கல்கி பத்திரிக்கையில் ஒரு அறிக்கை வெளியிட்டார்.

'காஞ்சி மஹா ஸ்வாமிகளின் தர்சன பாக்கியம் பெற்ற பலர் - அந்த தர்சனத்தில் தாம் பெற்ற பயனை தம் சுற்றத்தாருடன் மட்டுமே பகிர்ந்து கொண்டு பரவசம் அடைகிறார்கள். அத்தகையவர்கள் தமக்கு ஏற்பட்ட உண்மையான அனுபவங்களை அடியேனுக்கு ஆதார பூர்வமாக, எழுதினால், அவற்றைத் தொகுத்து நூல்களாக வெளியிடலாமே? எழுதி அனுப்புங்கள்.'

இந்த அறிக்கை மஹா ஸ்வாமிகளின் கவனத்திற்கு வந்தது. அவர்கள் உடனே ரா. கணபதி அவர்களை வரவழைத்தார்கள்.

Draining of Karma - Kevala Nirvikalpa Samadhi

BHAGAVAN ABOUT THE DRAINING OF KARMA

Sometime in March 1948, I had an interesting conversation with Bhagavan. His health was then rapidly declining and his body had lost much weight.

N. R. Krishnamurti Iyer: It is clear that Bhagavan, out of his infinite mercy and grace, cures even the fatal diseases of his devotees. Does not Bhagavan’s body suffer on that account?

Bhagavan: (speaking in English) Yes and no.

N. R. Krishnamurti Iyer: Please, Bhagavan, explain in more detail.

Bhagavan: The mukta purusha [liberated being] does not need his body once he has realised the Self. However, so long as he stays alive, he has the power to drain off devotees’ illnesses into his own body. That is why his body suffers for the time being. That is what is meant by the answer ‘yes’.

If he retires into the solitude of a quiet corner and remains in kevala nirvikalpa samadhi, completely oblivious of the body-world complex, the disease received in the body gets dissipated. When he returns to his body consciousness the body is cured and restored to its original health. The duration of that samadhi should be in adequate proportion to the seriousness of the disease concerned.

Sridhara Venkatesa Ayyaval

Salutations to Sri Ayyaval

ईशे तस्य च नामनि प्रविमलं ज्ञानं तयोरूर्जितं
प्रेम प्रेम च तत्परेषु विरतिश्चान्यत्र सर्वत्र च ।
ईशेक्षा करुणा च यस्य नियता वृत्तिः श्रितस्यापि यं
तं वन्दे नररूपमन्तकरिपुं श्रीवेङ्कटेशं गुरुम् ॥

सर्वभूतेषु संव्याप्तं वासुदेवं सनातनम् । यः पश्येत् प्रेमभावेन स हि भागवतोत्तमः ॥

"He who beholds with affection the eternal Lord Vaasudeva, pervading all living beings, is the best among bhaagavatas" (Vaishnava Samhitaa of Sri Krishnapremi Swamigal, Chap 13, Shloka 1)

Sridhara Venkatesha Ayyaval was a true `Bhaagavatottama' in every sense, and saw the presence of the Lord everywhere. Even frogs croaking 'kar kar kar kar' in the rain, it seemed to him, were chanting the name of the Lord as 'Hara Hara Hara Hara'. Immersed always in thoughts of his Lord, he knew nothing else. To him, the whole creation was nothing but the immeasurable love of his Lord. Read Sri Ayyaval's life history Anecdotes from Sri Ayyaval's life Songs and shlokas in praise of Sri Ayyaval.

Rarest rudraksha collection

Post by सत्सङ्ग - Satsang.

चमकम् CHAMAKAM तृतीयोऽनुवाकः ANUVAKAM 3

शं- comfort in this world, मयः- comfort in the next world, प्रियं- object of love, अनुकामः- object much loved.

Compared to ‘Priyam’, ‘Anukama:’ should be taken to indicate greater love. Both refer to love in this world only.

कामः- pleasure in the next world, Swarga etc., सौमनसः- relatives who provide peace of mind, भद्रं- auspicious, beautiful object of this world, श्रेयः- that which leads to good in next world, वस्यः- house for living etc., यशः- fame, भगः- good luck, द्रविणं- wealth, यन्ता- Acharya etc. who give instructions, धर्ता- father etc. who protect, क्षेमः- power to preserve existing wealth, धृतिः- not getting shaken even during time of danger, विश्वं- being favourable to all, महः- adoration (done by us to superiors, or, done by many to us), संवित्- knowledge of Vedas and Sastras, ज्ञात्रं- capacity to remind at right time, सूः- capacity to engage sons etc. in activities, प्रसूः- capacity to order servants, सीरं- possession of plough, bull etc. required for farming, लयः- undoing of damages to them, ऋतं- karmas like yagna, अमृतं- their fruit, अयक्ष्मं- freedom from incurable serious disease, अनामयं- freedom from ordinary diseases like fever etc., जीवातुः- cause of life (here medicine to cure disease), दीर्घायुत्वं- long life (freedom from untimely death), अनमित्रं- freedom from enemy, अभयं- freedom from fear, सुर्गं- conduct acceptable to all, शयनं- good bed, सूषा- auspicious dawn with bath, Sandhyavandanam etc., सुदिनं- auspicious day with yagna, danam, Vedic study etc.

அம்பாள் தான் கீதோபதேசம் செய்தாள்

அம்பாள் தான் கீதோபதேசம் செய்தாள் : என்ற ஒரு புதிய விஷயத்தை மஹா பெரியவா ஒரு குரு ஆராதனை தினத்தில் கூறினார்கள் . என்னிடம் பேனா பேப்பர் கொண்டு வர கூறினார்கள். தேனம்பாக்கத்தில் குளகரையில் தண்ணீரில் ஒரு காலும் தரையில் ஒரு காலுமாக வைத்துகொண்டு உட்கார்ந்து, ஒவ்வொரு வார்த்தையாக (சம்ஸ்கிருதத்தில் ) கூறி என்னை எழுதி வருமாறு கூறினார்கள். அப்படி வார்தையாக கோர்த்து எழுதியதும் 5 ஸ்லோகங்கள் உற்பத்தி ஆயின. இவை தான் துர்கா பஞ்சரத்னமாக இப்போது ஸ்ரீ காமாக்ஷி கோவிலினுள் நுழைந்ததும் இடதுபுறம் சலவை கல்லில் பொறிக்கபட்டுள்ளன.. "தே தியான யோகனுகதா அபச்யன்" என்று இந்த பஞ்ச ரத்தினம் துவங்குகிறது . ஒவ்வொரு ஸ்லோகத்தின் கடைசி பாகத்திலும் "தவம் பாஹி விஷ்வேஸ்வரி மோக்ஷ தாத்ரீ" என்று முடிகிறது. இதில் கீதோபதேசம் செய்தவளே - உபதிஷ்ட கீதா என்று கூறப்படுகிறது .

The Root of our Religion (HinduDharma: The Vedas)

The Vedas -- Rgveda, Yajurveda, Samaveda and Atharvanaveda -- are the first four of the pramanas (authoritative texts) of our religion and also the most important. Of the remaining ten, six are Angas of the Vedas and four are Upangas.

Man possesses a number of angas or limbs. In the same way the Vedas personified -- the Vedapurusa -- has six limbs. ( It must be noted that the Vedas are also spoken of as Vedamatha, Mother Veda. ) The four Upangas, though not integral to the Vedas, are supporting limbs of the Vedapurusa. The Angas, as already stated, are six in number -- Siksa, Vyakarana, Chandas, Nirukta, Jyotisa and Kalpa. The four Upangas are Mimamsa, Nyaya, Purana and Dharmasastra.

The Vedas are fundamental importance; the Angas and Upangas derive their importance from them. Ayurveda, Dhanurveda, Arthasasthra and Gandharvaveda are called Upavedas, subsidiary Vedas. Their connection with the prime scripture is thus obvious.

Sri Subrahmanya Bhujangam (with transliteration & meaning)

Sri Subrahmanya Bhujangam is a hymn is addressed to Lord Subrahmanya, the presiding deity of Tiruchendur, in the south-east coast of India, off the district of Tirunelveli. Adi Sankara composed this hymn of thiry three verses, in the peculiar Bhujanga metre, noted for its sinuous movement like that of a serpent. The hymn is full of piety, spiritual exaltation and ecstasy.

It also reveals the efficacy of praise, prayer and meditation on Subrahmanya. This hymn is considered as an eulogy of extraordi­nary merit.

Sankara calls upon all seekers to share his wondrous experience and joy in adoring the Lord who is the absolute ruler over all cosmic forces. He is the heroic leader of the celestial hordes. He is also the Indweller, Guha.

The poem holds out the hope that those who chant it daily with devotion shall win his grace, bestowing a life of plenitude and final beatitude. Sri Sankara’s purpose is to guide every seeker to God realisation, which is the grand finale of human existence.

In this hymn Sankara reveals the splendour, glory and Infinity of Subrahmanya at two levels. One is external and the other is internal. The sacred shrine at Tiruchendur framed by hills and facing the sea with huge waves lashing its shore, represents the external power. And then there is the Indweller in each one of us, who is the over seer, permitter, Lord, Enjoyer and the Ruler. He represents the internal power who is the nearest and dearest friend of mankind.

Sri Subrahmanya Bhujangam with bhashya by HH Sri Kanchi Jayendra Saraswati Swamigal


Sloka(Pdf)
श्रीसुब्रह्मण्यभुजङ्गम् (Sri Subramanya Bhujangam with transliteration & meaning)
ஸ்ரீ சுப்ரமண்ய புஜங்கம்

Past Glory and Present Shame (HinduDharma: The Vedas)

The fourteen branches of learning were taught in our country from the remote past until the inception of British rule. Let me tell you something interesting about them. You must have read about the Chinese pilgrim Fahsien and Hsuan Tsang. The former visited India early in the fifth century A. D. and the latter in the seventh century A. D. They have both recorded impressions of their travels here and given particularly glowing accounts of the big universities of Nalanda and Taksasila. We learn about these institutions from archaeological investigations also. They were at the peak of their glory when Buddhism flourished in the country. It is noteworthy that syllabuses of both these universities included the caturdasa-vidya. Ofcourse Buddhist religious texts were also taught, but only after the student had learned the fourteen Hindu sastras. The reason : acquaintance with Vedic learning was a help to any religious community in acquiring knowledge and in character building. The Buddhists thus believed that education to be called education must include a course in the Hindu caturdasa-vidya.

In the South also these sastras we taught at gatikasthanas and other institutions established by the rajas of Tamil Nadu. In the copper-plate inscriptions, dated 868 A. D. , there is a reference to an educational institution at Bahur, between Cuddalore and Pondicerri, where it is stated that the fourteen vidyas were taught. Similarly, there was a school at Ennayiram, between Vizhupuram and Tindivanam, where the ancient sastras were part of the syllabus as evidenced by an inscription of Rajendra Cola (11th century). There are many more similar examples.

The Basic Texts of Hinduism : Our Ignorance of Them (HinduDharma: The Vedas)

There are books aplenty in the world dealing with a vast variety of subjects. The adherents of each religion single out one book for special veneration, believing that it shows them the way to salvation. The followers of some faiths even build temples in honour of their holy scriptures. The Sikhs, for instance, do so; they venerate their sacred book, calling it the "Granth Sahib" [and enshrine it in temples].

Thus the followers of each religion have come to have a work showing them the way to their spiritual uplift. Such books are believed to enshrine the utterances and commandments of God conveyed through the founders of the respective faiths. For this reason they are called the revealed texts. We call the same "apauruseya" (not the work of a human author). What men do of their own accord is "pauruseya" and what the paramatman reveals, using man as a mere instrument, is "apauruseya".

What is the authoritative work of our Vedic religion? People of other faiths are clear about what their sacred books are. Buddhists have the Tripitaka, Parsis(Zoroastrians) the Zend-Avesta, Christians the Bible, and Muslims the Qur'an. What work is basic to our religion, common to Saivas, Vaishnavas, Dvaidins(dualists) and Advaitins(non-dualists) and the followers of various other (Hindu) traditions? Most of us find the answer difficult. Why?

Philosophy of Idol Worship

THE IDOL is a support for the neophyte. It is a prop in his spiritual childhood. A form or image is necessary for worship in the beginning. It is an external symbol of God for worship. It is a reminder of God. The material image calls up the mental idea. Steadiness of mind is obtained by image worship. The worshipper will have to associate the ideas of infinity, omnipotence, omniscience, purity, perfection, freedom, holiness, truth and omnipresence with the form of worship he chooses.

It is not possible for all to fix the mind on the Absolute. A concrete form is necessary for the vast majority for practising concentration. To behold God everywhere and to practise the presence of God is not possible for the ordinary man. Idol worship is the easiest form of worship for the modern man.

A symbol is absolutely indispensable for fixing the mind. The mind wants a prop to lean upon. It cannot hold a conception of the Absolute in the initial stages. Without the help of some external aid the mind cannot be centralised. In the beginning, therefore, concentration or meditation is not possible without a symbol.

Narayana Bhattathri

T he devotional epic, Narayaneeyam, was composed by Melpathur Narayana Bhattatiri,in the ninth decade of the 16th century A.D. Bhattathiri was born circa 1560 A.D. in a Namboothiri Brahmin family of Kerala, at a place close to the famous temple at Tirunavayi, on the banks of river Bharatpuzha. His father taught him the Mimamsa and the various Sastras. he is said to have mastered the ancient Hindu scriptures, Vedas, Vedangas, etc and studied Mimamsa, Vyakarana (grammar), Tarka (logic), and other subjects, all by the age of sixteen years.He married at the age of 18-20,the niece of Achuta Pisharadi, a celebrated grammarian.

Sri. Bhattathiri after marriage became very lazy and ignored even his Nithya Anushtana etc. It was really surprising to his wife’s uncle Sri. Pisharodi- who was a good Sanskrit -Vyakarana/Grammar teacher. Sri. Bhattathiri would be sleeping when Sri. Pisharodi’s classes were going on . One day Sri. Pisharodi out of compassion and sadness told Sri. Bhattathiri thus “ EVEN AFTER GETTING A GOOD MAASUSHA/BRAHMANA JANMA AND HAVING LEARNT VEDAS YOU ARE WAISTING YOUR TIME ONLY IN WORLDLY PLEASURES. WHY DON’T YOU REALISE THAT.” These words uttered by Sri. Pisharodi before his students had a telling effect on him. The great Achyuta Pisharadi scolded him in the presence of his students for his irreligious life .It touched his heart very much and as a result,he then and there accepted Achyuta Pisharadi as his Guru.He learnt from him Sanskrit Grammar.This was a turning point in Bhattatiri's life.His outlook in life changed completely and he became a serious student.

Deepavali, Ganga, Cauvery and Advaita

One of the chief consequential tenets of advaita philosophy is that the Absolute para-brahman can and does (appear to?) manifest itself in any form whatsoever and so the various ‘Gods’ and ‘Goddesses’ of Hindu mythology are nothing but different saguna (with attributes) presentations of the same Absolute Reality. This needs repeated emphasis, particularly in the context of Hindu religion, because, both in the case of those who practise the religion as well as those who just observe the practitioners, there is always a slip-up in the understanding, caused by the glamour and paraphernalia of the religious observances and their rituals. It is with this background, the following account of the mythological significance and symbolism of Deepavali festival is written. All the matter found here goes back to an article (1966) attributed to the Kanchi Mahaswamigal, but later published in a Diwali issue (2001) of ‘Gopura Darsanam’, a Tamil magazine devoted to the promotion of spirituality.

The Mahaswami starts with what looks like a conundrum: ‘You have been traditionally told how the morning bath in hot water (after an oil massage) on Deepavali day is equivalent to a dip in the gangA. You also know that Krishna’s vanquishing of the demon Narakasura is the stated reason for the celebration of Deepavali. But do you know that Krishna himself on that day went all the way south to the kAveri river to purify himself by a bath in the kAveri?’

பித்ரு கடன் - நரகவாஸிக்கும் நலன்

தெய்வத்தின் குரல் (மூன்றாம் பாகம்)

மஹாபாபத்தைச் செய்துவிட்டு நரக வாஸிகளாயிருப்பவர்களிடமும் அன்பு பாராட்டி,  அவர்களுக்கும் உபகாரம் செய்யச் சொல்வது நம் சாஸ்த்ரம்.  அதைப்பற்றிக் கொஞ்சம் சொல்கிறேன். 

நரகவாஸியாக இருப்பவர்களுக்குக்கூட, நம் சாஸ்திரப்படி பரோபகாரம் நடக்கிறது.

திவஸமும், தர்ப்பணமும் செய்கிறபோது பூலோகத்திலோ வேறு எங்கோ, எந்த ரூபத்திலோ பிறந்திருக்கிற நம் மூதாதைகளுக்கு அது க்ஷேமத்தைக் கொடுக்கிறது. இங்கே நாம் கொடுக்கிற எள், தண்ணீர், பிண்டம் முதலானவைகளைப் பித்ரு தேவதைகள் நம் மூதாதைகள் எந்த ரூபத்தில் எங்கே பிறந்திருந்தாலும், அதற்கேற்ற ஆஹாரமாக மாற்றி அங்கே கிடைக்கச் செய்து விடுவார்கள். நம் நாட்டு ரூபாயை வெளிதேசக் கரன்ஸியாக்க எக்ஸ்சேஞ்ச் பாங்க் இருக்கிற மாதிரி பித்ரு தேவதைகள் இப்படி ஆஹாரத்தை மாற்றிக் கொடுக்கிறார்கள்.

இந்த தேசாசாரம் ஜனங்களின் ரத்தத்தில் அடியோடு வற்றிப் போய்விடாததால் இன்னமும் அநேகமாக எல்லாரும் ரொம்பச் சுருக்கமாகவாவது பித்ரு கார்யங்கள் திவஸம், தர்ப்பணம் முதலியவற்றைச் செய்து வருகிறார்கள். ஆனால் சிரத்தைதான் போய்விட்டது. பித்ரு காரியங்களுக்கு 'ச்ராத்தம்' என்று பேர் இருப்பதே அதற்கு ச்ரத்தை முக்யம் என்பதால்தான். ச்ரத்தை இருந்தால் இப்படி சுருக்கமாகவும், குறுக்கியும், ச்ராத்தகாலம் தப்பியும் பண்ணுவது போலில்லாமல் யதோக்தமாக, புஷ்களாமாக நடக்கும். பலனும் ப்ரத்யக்ஷமாகத் தெரியும். என்ன பலன் என்றால் சொல்கிறேன். இப்போது பெரும்பாலோர் ஏதோ ஒப்புக்குத்தான் பித்ரு கார்யங்கள் பண்ணுகிறார்கள். பாக்கியிருப்பவர்களோ மேலும் துணிந்து 'ஸூப்பர்ஸ்டிஷன்' என்றே இவற்றை அடியோடு நிறுத்தியிருக்கிறார்கள். இதன் விபரீத பலன் எனக்குத்தான் தெரியும். அநேக வீடுகளில் சித்தப்பிரமம், அபஸ்மாரம் (காக்காய் வலிப்பு) , இன்னும் போன தலைமுறைகளில் கேள்வியே படாத அநேக ரத்த வியாதிகள், nervous disease- களுடன் அநேகர் அவஸ்தைப் பட்டுக் கொண்டு ஜோஸ்யர், ஆரூடக்காரர், மாந்த்ரிகர் எல்லாரிடமும் போய்விட்டு என்னிடம் வருகிறார்களே - இந்த கஷ்டங்களுக்குப் பெரும்பாலும் காரணம் பித்ரு கார்யங்களை விட்டு விட்டதுதான். ''மாதா பிதாக்கள் உயிர் போனபின் அவர்களுக்காக மக்கள் செய்யாதது மக்களைத் தாக்கும்'' என்றும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அப்பாவும், அம்மாவும் மற்ற வம்ச முதல்வர்களும் எங்கேயாவது கோபித்துக் கொண்டு சபிப்பார்களா என்று கேட்கக் கூடாது. பித்ருக்கள் சபிக்காமலிருக்கலாம். ஆனால் பித்ரு தேவதைகள் இருக்கிறார்களே, அவர்கள் இந்தப் பின் தலைமுறையினர் தங்கள் மூலமாக முன்னோர்களுக்கு எள்ளோ, தண்ணியோ, அன்னமோ அளிக்கவில்லையே என்பதைப் பார்த்துச் சபித்துவிடுவார்கள். ஆனபடியால் நாமும் நம் பின்ஸந்ததியும் நன்றாயிருக்கவே முன் தலைமுறையினருக்கு திவஸ தர்ப்பணாதிகள் பண்ணத் தான் வேண்டும். அதாவது இங்கே பரோபகாரத்தோடு ஸ்வய உபகாரமும் சேருகிறது.

கார்த்திகை தீப தத்வம் Karthigai Deepa Tatvam

Scroll down to read in English

தெய்வத்தின் குரல் (மூன்றாம் பாகம்)

கார்த்திகைப் பண்டிகையன்று நிறைய அகல் ஏற்றி வைக்கிறோமல்லவா? இப்படி தீபத்தை ஏற்றும்போது ஒரு ஸ்லோகம் சொல்ல வேண்டும் என்று தர்மசாஸ்த்ரத்தில் விதித்திருக்கிறது.

கீடா: பதங்கா: மசகா: ச வ்ருக்ஷா:

ஜலே ஸ்தலே யே நிவஸந்தி யேவா: |

த்ருஷ்ட்வா ப்ரதீபம் ந ச ஜன்ம பாஜா:

ஸுகின: பவந்து ச்வபசா: ஹி விப்ரா: ||

''புழுக்களோ, பக்ஷிகளோ, அல்லது ஒரு கொசுவாகத்தான் இருக்கட்டும், அந்தக் கொசுவோ, நம்மாதிரி உயிரில்லை என்று நினைக்கப்படுகிற வ்ருக்ஷமோ, இன்னும் ஜலத்திலும், பூமியிலும் எத்தனை தினுஸான ஜீவராசிகள் இருக்கின்றனவோ அவற்றில் எதுவானாலும் அதுவோ, மநுஷ்யங்களுக்குள்ளேயே பேதம் இல்லாமல் பிராம்மணனோ பஞ்சமனோ எவனானாலும் ஸரி, எதுவானாலும் ஸரி, இந்த தீபத்தைப் பார்த்துவிட்டால் அந்த ஜீவனுடைய ஸகல பாபங்களும் நிவ்ருத்தியாகி, இன்னொரு ஜன்மா எடுக்காமல் நித்யானந்தத்தில் சேரட்டும்'' என்று இந்த ஸ்லோகத்துக்கு அர்த்தம்.

சந்திரசேகரம் - Vol 4

விஜயவாடா அன்பர்களிடம், ‘தேவைப்படும்போது பணத்தை வாங்கிக் கொள்கிறேன்’ என்றார் பெரியவர். ஆனால், அவர்கள் செய்து வைத்திருந்த தங்கக் கிரீடத்தை அப்படித் தட்டிக்கழிக்க முடியவில்லை. அந்தக் கிரீடத்தை தன் சஷ்டியப்த பூர்த்திக்கான ஒரு கௌரவமாக கருதி, அதை அவர் ஏற்றுக்கொள்ள சம்மதித்துவிட்டார்.

இது ஒரு ஆச்சரியமான விஷயம்தான். பணத்தை வேண்டாமென்று மறுத்த இந்த உத்தமத்துறவி, பொன்னுக்கு மட்டும் எப்படி சம்மதித்தார்? ஒருவேளை தங்கத்தின்பாலான பற்றுதல் இவரையும் விடவில்லையோ என்றுதான் நம்மை எண்ணவைக்கும்.

The Significance of Girivalam (Circumambulation)

One of the thousand and eight names given to Arunachala by Adi Shankara is giripradakshinapriya – the Lord who loves giripradakshina.

'Be they of lowly birth, without the advantage of learning, unable to practise the virtue of liberality, it is of no account. Those who perform pradakshina of holy Aruna, the Supreme, submit to his rule and become his devotee, will excel even amongst the most excellent . . .' [Arunagiri Andhadhi]

At most holy places located on hills, the Deity is found at the top. But here at Tiruvannamalai, the Hill itself is the Deity (Lord Annamalaiyar) and one of the ways in which it is propiated and worshipped is by its circumambulation. In Sanskrit this going around the Hill is called 'giripradakshina' (giri = mountain and pradakshina: Prada = giver of boons; Kshi = destroyer of Karma; Na = giver of Jnana. Also, Pra-Dakshina = going around with centre kept to the right).

வேத சப்தம்

நத்தத்தில் காஞ்சி பரமாசார்யாள் ஒரு சமயம் இருந்தபோது நடந்த சம்பவம். பெரியவாள் தங்கியிருந்த இடத்தில் ஒரு வேதபாராயண கோஷ்டி வேதத்தில் ஒரு அனுவாகம் கூறிக்கொண்டிருந்தார்கள்.அந்த இடத்திற்கு ஒர் ச்ரத்தையில்லாத பிராம்மணன் வந்திருந்தான். அவனுக்கு வேதம் தெரியாது. ’என்னவோ அர்த்தமில்லாமல் முணமுணக்கிறதே இந்த கோஷ்டி. இதனால் உலகத்திற்கு என்ன ப்ரயோஜனம்? ஏழை எளியவர்களுக்கு ஏதாவது திட்டமிட்டு செலவழித்தாலும் புண்யமாவது கிடைக்குமே’ என்று கூறினானாம். இது எப்படியோ பெரியவாள் காதுகளையும் எட்டிவிட்டது.

நமக்கும் பெரியவாளுக்கும் அதுதான் வித்யாசம். வால்மீகி மகரிஷி தனது ராமாயணத்தில் ராமரைப்பற்றிக் கூறும்போது, "நூறு குற்றங்கள் செய்தாலும் கொஞ்சம் கூட ஞாபகம் கொள்ள மாட்டார். ஏதாவது ஒரு நல்ல காரியம் செய்தாலும் அதைக்கொண்டே பூரண திருப்தி அடைந்து விடுவார்" என்று வர்ணித்திருப்பதை நடந்து காட்டியவர் நமது காஞ்சி பரமாச்சார்யாள்

Shambu Natanam slokam

At Sandhya kalam (Pradosha kalam) Shiva dances at all places not only at Chidambaram. Wherever he dances, Pathanjali muni, Vyagrapada muni, Nandhi and Bhringi will be with him. While Bhringi and Nandhi stay with Shiva always, Pathanjali and Vyagrapadar are there whenever and wherever he dances.

Pathanjali is stated to be the Avatar of Adisesha and is depicted with a human face and the body of a snake. Vyagrapadar has also a human face and his legs are like that of a tiger with long nails. Nandhi, the divine vahana has two horns (Kombu, in Tamil) and four feet (Kaal in Tamil). Bhringi has three legs. Pathanjali was teased by the other three saying that he has neither Horn (Kombu) nor Kaal (legs).

Pathanjali gave a rejoinder stating that the other three have separate eyes and ears which was a disadvantage. If they concentrate on Ishwara’s dance form by seeing, they will miss the laya or thala and if they concentrate on the laya and listen, they will miss out on the visual treat. However, Pathanjali, in his serpent form, had a common organ for perceiving sound and sight (it was commonly believed that snakes make use of the same organs for hearing and seeing) and therefore could concentrate on both the form and laya simultaneously.

Pathanjali also stated that inspite of his not having Kombu and Kaal, he can appreciate the cosmic dance of Shiva better and will sing His praises. The trio of Nandi, Bhringi and Vyagrapadar teased Pathanjali further saying that he had no Kombu and Kaal and how will he sing Shiva’s praise without Kombu and Kaal. Pathanjali said that since he himself had no Kombu and Kaal, he will sing Shiva’s praise also with a slokam in which the letters had no Kombu or Kaal ( e E a etc.)

The Shambu natana slokam has no words with Kombu or Kaal. This was sung according to the laya/thala of Shiva’s cosmic dance.

- HH Sri Chandrasekharendra Saraswathi Swamigal

चमकम् CHAMAKAM द्वितीयोऽनुवाकः ANUVAKAM 2

ज्यैष्ट्यं- excellence in everything, आधिपत्यं- lordship, मन्युः- mental anger, भामः- anger expressing in external signs,

As anger is also required on certain occasions, it is prayed that capacity for anger on right occasions be provided.

अमः- nature that cannot be deciphered by enemies, अम्भः- cool, sweet water, जेमा- capacity to win, महिमा- possessing wealth etc. obtained through success, वरिमा- being honoured, प्रथिमा- growth in properties like house, land etc., वर्ष्मा- excellent bodies of son, grandson etc., द्राघुया- growth of lineage of son, grandson etc., वृद्धं- abundant wealth and food, वृद्धिः- honour through learning etc., सत्यं- speaking truth, श्रद्धा- faith in existence of after-worlds, जगत्- movable cattle etc., धनं- other wealth, वशः- bringing all under our control, त्विषिः- shine of body, क्रीडा- play, मोदः- delight on account of it, जातं- children born, जनिष्यमाणं- children yet to be born, सूक्तं- group of Riks, सुकृतं- merit of chanting those Riks, वित्तं- wealth earned, वेद्यं- wealth to be earned, भूतं- land etc. already with me, भविष्यत्- land etc. to be got in future, सुगं- places to be certainly visited- village full of relatives etc. सुपथं- good path free from thieves etc., ऋद्धं- fruit of karmas performed so far, or, wealth accumulated, ऋद्धिः- fruit of yaga called Satra, to be performed in future, क्लृप्तं- materials required for karmas, क्लृप्तिः- own capability, मतिः- determination of ordinary matters, सुमतिः- determination of very intricate royal matters.

Counting Gayatri Mantra

Gayatri is the mother of the Vedas and the destroyer of sins. There is nothing more purifying on the earth as well as in the heaven than the Gayatri. The Japa of Gayatri brings the same fruit as the recitation of all the four Vedas together with the Angas. This single Mantra, if repeated three times a day, brings good (Kalyan or Moksha). It is the Mantra of the Vedas. It destroys sins. It bestows splendid health, beauty, strength, vigour, vitality and magnetic aura in the face (Brahmic effulgence).

மாயூரம் துலா ஸ்நானம்

ஸ்ரீ மயூரநாதர் கோயில் - துலா தீர்த்தவாரி

திருஞானசம்பந்தர் திருமயிலாடுதுறை திருமுறை பதிகம்

ஊனத்து இருள் நீங்கிட வேண்டில்

ஞானப் பொருள் கொண்டு அடி பேணும் 

தேன் ஒத்து இனியான் அமரும் சேர்வு

ஆன மயிலாடுதுறையே.

பாடல் விளக்கம்‬: இப்பிறப்பில் நமக்குள்ள குறைபாடாகிய ஆணவம் என்னும் இருள் நம்மை விட்டு நீங்க வேண்டில், ஞானப்பொருளாய் உள்ள சிவபெருமான் திருவடிகளை வணங்குங்கள். தேனை ஒத்து இனியனாய் விளங்கும் அப்பெருமான் தனக்குச் சேர்வான மயிலாடுதுறையில் விரும்பி உறைகிறான்.

கோடி சிவ தரிசன பலன் தரும் அன்னாபிஷேகம்

கல்லினுள் தேரை முதல் கருப்பை உயிர்வரை எண்ணாயிரம் கோடி உயிர்களுக்கு உணவு அளிப்பவன் ஈசன். அன்னம்தான் உலகில் வாழும் அனைத்து ஜீவராசிகளுக்கும் உயிர்நாடி. உலக வாழ்கைக்கு அச்சாணி. அன்னம் பிரம்ம, விஷ்ணு, சிவ சொரூபம். அம்மை பார்வதியும் எல்லா ஜீவராசிகளுக்கும் படியளக்கும் அன்னபூரணியாகவும் தானே காசியிலே அருட்காட்சி தருகின்றாள்.

அந்த இறைவனின் அருவுருவமான லிங்க மூர்த்திக்கு அன்னம் சார்த்தி வழிபடும் நாளே ஐப்பசி பௌர்ணமி. அமுது படைக்கும் அந்த ஆண்டவனுக்கே அமுது படைக்கும் விழா தான் அன்னாபிஷேகம். ஐப்பசி மாதப் பௌர்ணமியன்று சகல சிவாலயங்களிலும் சாயரட்சையின் போது பரம கருணைக் கடலாம் ஐயன் சிவபெருமானின் அருவுருவமான லிங்கத்திருமேனிக்கு அன்னாபிஷேகம் செய்யப்படுகின்றது. ஸ்ரீ காஞ்சி மஹாஸ்வாமிகளின் அருளாணையின்படி, பல்வேறு சிவாலயங்களில் மஹா அன்னாபிஷேகம் நடைபெறுகின்றது.

Also read: The story of Iyppasi Annabishekam

மகான்களின் தரிசனம் - கும்பகோணம் ஸ்ரீ மௌன சுவாமிகள்

சுவாமிகளின் வரலாற்றைப் பார்க்கும் போது இளமையில் சிவந்த நிறமும், நெடிய தோற்றமுமாக இருந்திருக்கிறார். பேச்சு இல்லை, உறக்கம் இல்லை, ஆடை உடுத்துவது இல்லை, தன்னிலை மறந்து சதா சர்வ காலமும் பரம்பொருளை நினைத்து இருக்கும் யோக நிலையில் இருந்திருக்கிறார். மழை வெயிலை பொருட்படுத்தாது அலைந்து கொண்டிருந்திருக்கிறார்.

பூர்வீகம் பற்றி யாருக்கும் எதுவும் தெரியவில்லை, ஆனாலும் கும்பகோணத்திற்குக் கிழக்கே 8 கி.மீ தொலைவில் திருபுவனம் என்றொரு (மயிலாடுதுறை செல்லும் மார்க்கத்தில் அமைந்திருக்கிறது) ஊரில் இருந்ததாகவும், கும்பகோணத்தில் இருந்து சென்ற அன்பர்கள் அவரைப் பார்த்து, கும்பகோணத்தில் நல்ல ஒரு இடத்தில் தங்க வைக்கலாம் என்று முடிவு செய்திருக்கின்றனர். ஆனால் திருபுவனம் அன்பர்கள் மறுக்கவே அவரின் திருவுள்ளம் அறிய அவரிடம் பணிய அன்றிரவு திருபுவனம் அன்பர்கள் கனவில் பரம்பொருள் –கம்பகரேசுவரப் பெருமான் கும்பகோணத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கூற சுவாமிகள் கும்பகோணம் வந்ததாக அறிய முடிகிறது.

Recording a Legend

A day after her birthday, two former executives recall doyenne M.S. Subbulakshmi's long and fruitful association with HMV. 

The little girl in pavadai chattai, oiled curls pressed into a tight braid, was too timid for noisy games with other children. But she devised a secret game for herself. Rolling waste paper into a cone, she sang into it for hours – pretending to record a ‘plate' for ‘His Master's Voice', then the biggest gramophone company in India. 

Little did the child know that one day she would render the company's bestseller in ‘Venkatesa Suprabhatam,' still enjoying the longest shelf life among Indian audio recording. 

“Whenever the turnover decreased, it became a regular practice to issue 1000 copies of ‘Suprabhatam',” says S. Sankaranarayanan, retired marketing manager, HMV (now renamed Saregama). He adds, “No distributor or retailer ever refused, or returned copies unsold.” 

On the eve of MS Amma's birthday (September 16) this year, The Hindu Saregama M.S. Subbulakshmi Award was instituted at a function in Chennai to recognise the pursuit of excellence in young talent in the Carnatic music world. On this occasion, going down the MS lane with old HMV guards Sankaranarayanan and K.S. Raghunathan (recording engineer/artistic and repertoire manager) is to re-live MS Amma's shraddha and sadhana.

வடமொழியில் பெரியபுராணம்

"பரமாசாரியர் உங்களை உடனே காஞ்சிபுரம் வரச் சொல்லுகிறார்கள். கல்வெட்டு விஷயம். உடனே வரவும்" என்று காஞ்சி மடத்திலிருந்து ஒரு கடிதம் வந்தது. காஞ்சிப் பெரியவருக்கு கல்வெட்டின் மீது அளவிலாத ஈடுபாடு. ஆதாரமான செய்திகளை அவை எடுத்துக் கூறுவதால்! புரியாத கல்வெட்டுச் சொல்தொடர்களுக்கு புரியும் வகையில் எனக்கு எவ்வளவோ எடுத்துக் கூறியிருக்கிறார்கள். கல்வெட்டைப் பற்றி பெரியவர் கூப்பிடுகிறார் என்றால் புதிய செய்திகள் நிச்சயம் கிடைக்கும் என்று எனக்குத் தெரியும். காஞ்சிபுரத்துக்கு உடனே சென்றேன்.

பரமாசாரியரின் குறிப்பு

"ஏகாம்பரநாதர் கோயிலில் ஒரு கல்வெட்டு இருக்கிறது. 50 வருஷங்களுக்கு முன் நான் படித்த ஞாபகம். நீ போய் அதைப்படி எடுத்துக் கொண்டு வா" என்றார். அதைப் படி எடுக்கச் சென்றேன். அவ்வாறு படி எடுத்துக்கொண்டிருக்கும் போது அதற்கு மேலே சுவரில் ஒரு சம்ஸ்க்ருத கல்வெட்டு பெரிய பெரிய எழுத்துக்களில் இருந்தது. அந்தக் கல்வெட்டின் நடுவில் அப்பர் பெருமானின் சிற்பம் அழகாக செதுக்கப்பட்டிருந்தது. அதை ஒட்டித் தமிழிலும் கிரந்தத்திலும் பின் வருமாறு எழுதப்பட்டிருந்தது.

மதமாற்றம்

கடவுள் என்கிற ஒரே லக்‌ஷியத்திற்கு அழைத்துச் செல்வதற்காக வெவ்வேறு மதஸ்தர்கள் போட்டி போட்டுக்கொண்டு மதமாற்றத்தில் முனைவது அர்த்தமற்ற காரியம். நதியின் மேல் பாலம் போட்டிருக்கிறது.அதில் பல வளைவுகள் இருக்கின்றன.

எல்லா வளைவும் ஒரே அளவாகக் கட்டப்பட்டவைதான். ஆனால், ஒவ்வொரு வளைவுக்கும் கிட்டத்தில் இருப்பவனுக்கு அந்தந்த வளைவே பெரிதாகவும்,மற்றவை சின்னதாகவும் தெரியும். இப்படியே அந்தந்த மதஸ்தர்களும் தங்கள் மதமே பெரிதாகத் தெரிவதால் பிறரைத் தங்கள் மதத்திற்கு அழைக்கிறார்கள்.ஆனால்,எல்லா வளைவுகளும் ஒரே அளவுதான். ”யுனிபார்மிட்டி” அவசியமில்லை,  “யூனிட்டி”ரொம்ப அவசியம.

கரிக் கூடையும்... பகவத் கீதையும்!

மலைப் பிரதேசத்தில் இருந்த பண்ணை ஒன்றில், வயோதிக விவசாயி ஒருவர் தன் பேரனுடன் வசித்து வந்தார். தினமும் அதிகாலையில் எழுந்து, சமையலறை மேஜை அருகில் அமர்ந்து, பகவத் கீதை படிப்பது அவர் வழக்கம். அனைத்து விஷயங்களிலும் அவரைப் பின்பற்ற நினைத்த பேரனும், கீதை படிக்க முற்பட்டான்.

चमकम् CHAMAKAM प्रथमोऽनुवाकः ANUVAKAM 1

Meaning:

मे- To me, वाजः- food, कल्पताम्- may be available.

The word कल्पतां in the tenth Anuvakam must be attached to all the words upto that point. That word will give the meaning appropriate to the place. The word च indicates the togetherness, i.e. food and all the other materials mentioned hereafter should all be available.

प्रसवः- Permission (for making food available, eating it etc.). (कल्पतां- Wherever I go, I should get this kind of permission).

प्रयतिः- purity, प्रसितिः- on seeing food, staying there with desire to eat, धीतिः- accepting food, क्रतुः- the yagna, the cause of food, स्वरः- the intonation in chanting mantra like ‘Udaatta’, श्लोकः- praise, श्रावः- capacity to speak such that many people enjoy listening, श्रुतिः- capacity to enjoy listening, ज्योतिः- light, सुवः- Swarga, प्राणः- Pranavayu, अपानः- Apanavayu, व्यानः- Vyanavayu (Air going from outside into body is Prana; air emerging out of the body is Apana; air present in joints of limbs is Vyana). असुः- air (in general), चित्तं- knowledge in the mind, अधीतं- matters appearing in that knowledge, वाक्- organ of speech, मनः- mind, चक्षुः- eye, श्रोत्रं- ear, दक्षः- capacity of Gnanendriyas, बलं- capacity of Karmendriyas, ओजः- virulence, the cause of this strength (eigth dhatu- element), सहः- capacity to attack enemy, आयुः- lifespan, जरा- life till attaining old age, आत्मा- Paramatma, reputed in Sastras, तनुः- handsome body, शर्म- comfort, वर्म- armour to protect the body etc., अङ्गानि- full limbs, अस्थानि- bones in required places, परूँषि- joints in hands etc., शरीराणि- other parts of the body.

It is prayed that all these should be properly available to me.

பெரியவாளைப் பார்த்த பிரஞ்சு பேராசிரியர்கள்

அன்று காலையில் தான் நமது அன்புக்கும் மதிப்புக்குமுரிய ஜனாதிபதி ஆ.ர். வெங்கட்ராமன் அவர்கள் காஞ்சீபுரத்தில் ஸ்ரீமடத்தில் பரமாசார்யாளை தரிசித்துவிட்டு அவர்களது ஆசியைப் பெற்று சென்றிருந்தார்கள். ஆசார்யாள் சற்று ஓய்வு கொண்டிருந்தார்கள். ஸ்ரீ மடத்துக்கு வந்தவர்கள் எல்லாம் ஜன்னல் வழியாக தரிசித்துவிட்டு சென்று கொண்டிருந்தனர். நானும் பரமாசார்யாளை ஜன்னல் அருகில் நின்று தரிசித்துவிட்டு வெயில்தாழக் கிளம்பலாம் என்று ஒரு ஓரமாக அமர்ந்திருந்தேன். மாலை சுமார் 4 மணியிருக்கும் பாண்டிச்சேரி பல்கலைக்கழகத்திற்கு வந்துள்ள பிரஞ்சு பேராசிரியர்கள் பெரியவாளை தரிசிக்க இப்பொழுது வரப்போகிறார்கள் நீங்கள் இருந்துவிட்டுப் போங்களேன் என்றார் ஸ்ரீமடத்தில் இருந்த ஒருவர். அதுவும் நல்ல யோசனை தான் என்று தங்கினேன்.

தில்லை நடராஜப் பெருமானுக்கு திகழ் வைரமுடி

கோயில் என்றாலே சைவ அடியார்களுக்கு தில்லை சிற்றம்பலமே கண் முன் தோன்றும். தில்லையுள் ஆடுகின்ற பரமனை அன்று முதல் இன்று வரையில் என்றென்றும் பக்தியால் பாடி பரவசம் அடைந்த பெரியோர்கள் பாடல்களை இசைத்தும் ஆடிப் பாடியும் மகிழ்ந்துள்ளனர். அப்பர் பெருமான் சிற்றம்பலத்தை அடைந்தவுடன் மெய்மறந்து பாடுகின்றார்.

"பக்தனாய் பாடமாட்டேன் பரமனே பரமயோகீ
எத்தினாற் பத்தி செய்கேன் என்னை நீ இகழ வேண்டா
முத்தனே முதல்வா தில்லை அம்பலத்தாடுகின்ற
அத்தாவுன் ஆடல் காண்பான் அடியேனேன் வந்தவாறே"

என்று பாடுகின்றார்.

SRI RUDRAM - NAMAKAM AND CHAMAKAM

“RUDRA” is one of the names of Lord Siva, the word overtly means anger or fury. However One can understand the subtle meaning of this word ‘Rudram’ by looking at its etymology. Rudram is derived from two words – ‘Rud’ and ‘Ra’. ‘Rud’ means dukham (sorrow) or paapam (sin, demerit). ‘Rud’ also means the cause of sorrows or sins. What is the cause of sorrow or sin? It is agnyanam (ignorance). ‘Ra’ means eliminator. So Rudram means eliminator of sorrows and sins. Lord Siva get the name Rudra because he removes sorrows and sins and also the cause of those which is ignorance. Sri Rudram talks about the glory of Siva.“ Sri Rudram is a vedic hymn describing Lord Siva’s several aspects, viz. His omniscience, omnipresence, omnipotence etc.

The Rudram-Chamakam figures in the 4th of the 6 Kandas of the Taittiriya Samhita of the Yajur Veda. It is also called the Satarudriyam because versions of it are to be found in the more than 100 Sakas of the Yajur and other Vedas. At it's core is to be found the Panchakshara Mantra - na ma si va ya - the five-lettered Mantra considered among the holiest of Mantras.

Uraka kAmAkshi - Ammathiruvadi Temple

When I continued reading, the term 'Urakam' came up. At once he asked me to stop reading.

"Where are we now?"

"Kanchipuram."

"This place?"

"Sivakanchi, periya (bigger) Kanchipuram."

He was not satisfied with my reply. Some people were standing behind me. An old dampati (husband and wife) among them joined their palms to PeriyavaaL. "Ask them what their place (of living) is." I asked them.

Old man: Palakkad.

PeriyavaaL's face brightened. "Ask him if the Amma nearby him is his samsAram (wife)."

I asked. He said, "Yes."

PeriyavaaL's question to them: "Is there a Kamakshi temple near your place?"

Old man: I don't know.

AmmaaL: Seems Periyavaa asks about 'Urakam Kamakshi'...

"Ask that AmmaaL to come to the front."

She came.

"You have gone there, that temple?"

"I have gone. They would have portrayed AmbaaL on a piece of cloth."

"Alright, go and come back." Periyavaa gave her his anugraha with a smile.

Then he told me this story:

"The Kamakshi here was very prasiddha (celebrated, famous) in the olden days. She remained dazzling in her sannidhi. One day a Malayala Namboothiri came here to have her darshan. He stood amazed looking at AmbaaL. It seemed he was a sAktA (Goddess worshipper). The Namboothiris would come to the temple with a palm leaf umbrella (thAzham kudai). You have seen a palm leaf umbrella? (I said 'yes'). It can't be collapsed. He sat in the AmbaaL Sannidhi, and by his japam did AkarSaNaM (attract) of a kalA (part) of AmbaaL on that umbrella and went away to Palakkad. His village was nearby. He did AvAhanam (invoked) of AmbaaL by transferring her presence from the umbrella to a cloth on which he had drawn a portrait of her figure. They named their village with the same name as this place where Kamakshi is residing. Kanchipuram has another name Urakam."

He narrated this tasteful history with his characteristic natural fluency.

---------

About Urakam Ammathiruvadi Temple

The Devi temple situated at Urakam, is one amongst the major 108 Durga temples, popularly called as “Ammathiruvadi temple”.

According to the Kerala folklore, Poomulli Namboothiri (also sometimes referred to as Thiruvalayannur Bhattathiri) founded Ammathiruvadi temple about 700–1000 years ago. Legend has it that , due to the atrocities and calamities happening within the Desham (city), elders suggested three prominent members from the community, viz, Valaya Bhattathiri, Kadalayil Namboothiri and then Komarathu Menon to travel to Kancheepuram and pray to goddess Kanchi Kamakshi to please her and bring favourable solutions to ward off the evil effects happening that time. They all went and pleased with their prayers, happy with the devotion, Devi agreed to come with them to Urakam. Accordingly, Kanchi Kamakshi decided to come to Kerala on the palm leaf umbrella of Poomulli (Valayannur) Namboothiri.  He reached home and placed the umbrella on the floor of his house.  After a short sleep, he came back and found that he was unable to take back the umbrella from the place where he kept. It was heavily grounded to the floor. Later,  it was confirmed that Kanchi Kamakshi was residing on that umbrella. The goddess came in Namboothiri’s dreams that night and let him know that he was supposed to build a temple for the goddess, leave Urakam and move  towards North.  She also let him know that he was to find an idol in a well far away and reinstate the goddess from the umbrella onto that idol. Namboothiri did as the goddess wished. He built the temple,  and after a short period of administration of the temple matters by the Poomulli family, he left all that he owned to the temple, and gave the administration to the Maharaja of Cochin. From then, the goddess has been known as the Ammathiruvadi.

Later on the temple administration was transferred to Cochin Devaswam Board, who takes care of it even now. Urakam Ammathiruvadi temple is an integral part of the 1400 year old Arattuppuzha pooram festival. Arrattuppuzha pooram is called as Deva Mela, where all the gods and goddesses assemble together in the presence of Thriprayar Thevar (Sri Rama).  According to the old customs continued by the family of  the king of Cochin and then subsequently by the Kerala State, whenever, Ammathiruvadi travels outside the temple, i.e for Pooram or other festivals, she is supposed to be greeted with official “Guard of Honour” by the police.

Stories passed on from elders,  also  say that in those days, the idol installed by Poomulli Namboothiri was originally the Devi idol worshipped by Sri Rama before he went to war with Ravana. There are several historic connections, one gets to see in places nearer to Oorakam, supporting the claim that the village was part of ancient Hindu history.  Due to the same connections, this village and all the adjacent villages remain divine and prosperous  throughout.  Agricultural and other activities always flourish here.

It is also said that one family close to the temple became so devoted to the Devi that she was pleased with their bhakthi and from then on, the eldest member of this family – Vazhappilly – became the guard of Ammathiruvadi and wherever she went, she was accompanied by this member. This continues even now.

Since she came to Urakam on an umbrella made of palm leaf, whenever Ammathiruvadi’s idol is carried out, it will be accompanied by a person carrying an umbrella made of palm leaf.

Urakam Ammathiruvadi is considered as Goddess Lakshmi.  However, devotees can also worship the Devi as Durga as well as Saraswathi and get the blessings. On the top of the Dhwaja Stambha (Kodimaram) is the statue of a lion which signifies that Devi is alsoworshipped as Mahishasuramardini. There are two more deities (upadevas) inside the inner courtyard, they are Lord Sastha and Lord Ganesha. It is believed that the presence of Lord Subrahmania is there in the temple.  Nagaraja is there in the south east corner of the compound. It is believed that presence of Kodungallur Bhagawathy is there on the Eastern Gopuram. The Devi being a Kanyaka (virgin),  no fragrant flowers are used for the pooja.  In this temple only Veda Mantras are used for the poojas. Kaartika Nakshatra in the Malayalam month of Vrischika is the birth day of Devi. On that day, there will be number of programmes including Annadaanam.  Also on every Kaarthika star day, there will be Naama japam and annadaana as offerings by the devotees. 

Courtesy: 
Thanjavur SanthanaRaman,
Maha PeriyavaL - Darisana AnubhavangaL vol. 1, pages 41-65, Vanathi Padhippaham,
http://www.templeadvisor.com/temples-in-india/hindu-temples/urakam-ammathiruvadi-temple.

பாம்பன் ஸ்ரீமத் குமரகுருதாச சுவாமிகள்

பாம்பன் ஸ்ரீமத் குமரகுருதாச சுவாமிகள் 1848ம் ஆண்டில் ராமேஸ்வரத்தில் சாத்தப்ப பிள்ளைக்கும், செங்கமலத்தம்மையாருக்கும் பிறந்தவர். இவரது இளம்பிராயத் திருப்பெயர் அப்பாவு.  சேஷகிரிராயர் என்ற பெரியவர் இவருக்கு வைத்த பெயர் குமரகுருதாசர். சுவாமிகளின் சொந்த ஊர் ராமேஸ்வரத்தை அடுத்த பாம்பன் ஆனதால், அடியார்கள் இவரை பாம்பன் சுவாமிகள் என அழைத்துவருகிறார்கள். அவர் ஞான சொரூபனான கந்தவேலவனையே வணங்கி வந்தார். இருபது ஆண்டுகள் இல்லறத்தில் இருந்து பின்னர் துறவு மேற்கொண்டார்.

ஸ்ரீ அருணகிரிநாதரையே தன் ஞானகுருவாக கொண்டார். இறைவன் அருளால் இள வயதிலேயே முருகப்பெருமான் மீது பாடல்கள் இயற்றி பாட ஆரம்பித்தார். முத்தைத்தரு என்னும் தொடக்கம் அருணகிரியாருக்கு அருளியதுபோல், கங்கையை சடையில் பரித்து என்னும் தொடக்கம் முருகப் பெருமானால் சுவாமிகளுக்கு அருளப்பட்டது. முருகப் பெருமானை முழுமுதற் கடவுளாகக் கொண்டு 6666 பாடல்களையும், 32 வியாசங்களையும் இயற்றி அருளினார். சுவாமிகளின் இந்த பாடல்கள் மந்திரங்கள் போல் சக்தி வாய்ந்தவைகளாக கருதப்படுகிறது. செவ்வேட் பரமன் அருளை நாடி இவர் பாடிய சிறப்புமிக்க பாடல்களால் இரண்டாவது அருணகிரி என்று இவரை அழைப்பதுண்டு.

The Metaphysical Greatness of Chidambaram

Miracles and moksha are Chidambaram's speciality. Overcome by the temple's power, worshippers are drawn into the depths of their own soul. The result is inner awakening, miraculous experiences, and at times complete liberation from rebirth.

The Metaphysical Greatness of Chidambaram

All temples convey mystical truths through their architecture, images, stories, rituals and pageantry. But somehow Chidambaram, because of its age, association with great yogis and the unbroken devotion of its priesthood, has unparalleled power in awakening the devotee. Here is the home of the fifth of the elemental Lingams of air, earth, fire, water, ether. This Akasha Lingam, representing Siva as beyond form, is simply the empty space in a room beside Siva Nataraja in the Chitsabha, known as Chidambaram Rahasyam or "secret." All that one finds here are a yantra and golden arch decorated with bilva leaves. Another profound object of worship here is the Moksha Linga, a clear crystal again representing Parasiva, worshiped six times a day. It is said this Lingam was given to the Dikshitars by Lord Nataraja Himself, who hardened the rays coming out of the crescent moon on His head.

चमकम् CHAMAKAM

अग्नाविष्णू सजोषसेमा वर्धन्तु वां गिरः ।
द्युम्नैर्वाजेभिरागतम् ॥

Kalpam: After chanting the mantra अग्नाविष्णू and performing homam four times with ghee, one should then perform homam in continuous flow, chanting the mantras from वाजश्चमे upto the eleventh Anuvakam at the same time. Here from वाजश्चमे upto the eleventh Anuvakam it is a single mantra. The division into eleven Anuvakams has been done for the purpose of using each Anuvakam as one mantra in karmas like Parayanam, other than Homam. This अग्नाविष्णू mantra alone must be chanted for Chaturgrihita Homam.

Meaning:

हे अग्नाविष्णू- O Devas Agni and Vishnu! सजोषसा- (Both of you) be kind in the same manner. वां- Spoken about you, इमा गिरः- these words of praise, वर्धन्तु- may grow. द्युम्नैः- With materials (like gold, silver etc.), वाजेभिः- and food items, आगतम्- please come.

Explanation:

While calling upon two Devas, both of them should have the same extent of kindness. If there is difference they will not come forward to bestow fruits together. Hence it is prayed first that both should be kind to us to the same extent. This is followed by prayer that we should also praise you very well and you should come and give us materials and foods.

Overcoming destiny by subsiding in the heart

Question: In ‘Karthuragnaya prapyathe phalam’ [‘actions bear fruit by the ordinance of God’, first verse of Upadesa Saram] who is the karta [God, or the supreme doer]?

Bhagavan: Karta is Ishwara. He is the one who distributes the fruits of actions to each person according to his karma. That means He is saguna Brahman [manifest Brahman]. The real Brahman is nirguna [attributeless] and without motion. It is only saguna Brahman that is named as Ishwara. He gives the phala [fruits] to each person according to his karma [actions]. That means that Ishwara is only an agent. He gives wages according to the labour done. That is all. Without that sakti [power] of Ishwara, this karma [action] will not take place. That is why karma is said to be jadam [inert].
(Letters from Sri Ramanasramam, 11th August, 1946)

கல் மூங்கில்

திருவண்ணாமலை என்று சொன்னால் கிரி பிரதக்ஷணத்தை நினைத்து கொள்கிறோம். வடாற்காட்டில் அந்த திருவண்ணாமலைக்கு மேற்கே பதினெட்டே மைலில் இன்னொரு மலைக்கும் கிரி பிரதக்ஷண விசேஷம் இருக்கிறது. திருவண்ணாமலை கிரி பிரதக்ஷணம் எட்டு மைல் என்றால் அந்த இன்னொரு பிரதக்ஷணமோ பதினாலு மைல். திருவண்ணாமலையில் அந்த எட்டு மைல் பிரதக்ஷண பாதை சௌகரியமானதா இருக்கிறது என்றால், இந்த பதினாலு மைல் பாதையோ ஒரே கல்லும் முள்ளும் மேடும் பள்ளமுமாவே பெரும்பாலும் இருக்கும். சில இடங்களில் ஒற்றையடி பாதையும் சில இடங்களில் அதுவும் கூட இல்லாமலும் இருக்கும். ஓடைகள் குறுக்கே குறுக்கே வரும். பார்க்க அழகு. தாண்டி போகவோ சிரமம். தேஹ சிரமம் நிறைய பட்டால் தான் புண்ய யாத்ரைக்கு பலன் ஜாஸ்தி என்ற அபிப்ராயப்படி இந்த கிரி பிரதக்ஷணத்துக்கே அதிக பெருமை தரணும்.

Lord Guruvayurappan

Guruvayur is a pilgrim center which has its own glory and greatness, mainly because of the divinity enshrined in the Sanctum - Sanctorum (central shrine) of the temple and the unique charm of the idol installed in it.. Guruvayur is called BHOO LOKA VAIKUNDHAM.  Because idol of Lord which, He himself worshiped is installed.

Early History

According to the legends, the idol worshipped here is more than 5000 years old. But according to Prof. K V Krishna Iyer (eminent historian), the Brahmins had begun to come and settle at Kodungalloor during the period of Chandra Gupta Maurya ( 321-297 BC). Trikkunavay in the Guruvayur documents is the same as Thrikkanamathilakam or Mathilakam mentioned in the Dutch and British records. And this place was in between Guruvayur and Kodungalloor. Guruvayur was Trikkunavay's subordinate shrine since they were destroyed by the Dutch in 1755. That way Guruvayur must have come into existence before 52 AD. The story of Pandyan King building a shrine here may be a reference to the Azhavars , but they are all silent in their writing about Guruvayur.

The Unique Sanctity of Arunachalam

In India there are countless holy places (kshetras) that are sacred to Lord Siva or to some other name and form of God, and many of them are more well-known and popular than Arunachala. Yet there is a verse in the Arunachala Mahatmyam, which has been selected and translated into Tamil by Sri Bhagavan, that says:

Arunachala is truly the holy place. Of all holy places it is the most sacred! Know that it is the heart of the world. It is truly Siva himself! It is his heart-abode, a secret kshetra. In that place the Lord ever abides the hill of light named Arunachala.

Whenever Sri Bhagavan was asked about the special sanctity of Arunachala, he used to explain that other holy places such as Kailas, Kasi and Chidambaram are sacred because they are the abodes of Lord Siva whereas Arunachala is Lord Siva himself. However, as the above verse of Arunachala Mahatmyam says, Arunachala is a secret kshetra. Because it is this place that bestows jnana and because most people have so many other desires and do not truly want jnana, Arunachala has always remained comparatively little known. But to those few who seek jnana, Arunachala always makes itself known through some means or other.