அபிராமி அந்தாதி - பாடல் 93 (Abhirami Andhadhi - Verse 93)

93. உள்ளத்தில் ஒளி உண்டாக

நகையே இது, இந்த ஞாலம் எல்லாம் பெற்ற நாயகிக்கு, 

முகையே முகிழ் முலை, மானே, முது கண் முடிவுயில், அந்த 

வகையே பிறவியும், வம்பே, மலைமகள் என்பதும் நாம், 

மிகையே இவள்தன் தகைமையை நாடி விரும்புவதே.

உலகமெல்லாம் பெற்றெடுத்த தலைவியாகிய அபிராமி அன்னையின் திரு மார்பகங்களைத் தாமரை மொட்டு என்கிறார்கள். கருணை ததும்பி நிற்கும் முதிர்ந்த கண்களை, மருட்சி மிக்க மான் கண்கள் என்கிறார்கள். முடிவில்லாதவள் என்றெல்லாம் பக்தர்கள் கூறுகின்றார்கள். இவையெல்லாமே மாறுபட்ட கூற்றுகள். இவைகளை நினையும் போது எனக்கு நகைப்பே உண்டாகிறது. இனிமேல் நாம் செய்யக்கூடியது இத்தகைய கற்பனைகளைத் தள்ளி அவளின் உண்மை நிலையை அறிதலேயாகும்.

KINDLE THE LIGHT OF WISDOM

Nagaiye idhu; indha nyaalam ellaam perra naayagikku,

mugaiye mugizh mulai, maane; mudhu kan mudivuil; andha

vagaiye piraviyum; vambe, malaimagal enbadhum naam;

migaiye ivaldhan thagaimaiyai naadi virumbuvadhe.

Abhirami is gently smiling and has Lotus- buds like sacred bosoms. Her eyes are like that of grateful deer with benevolence flowing in them. She doesn't have end. Similarly she has no birth too. It is shallow argument to say that she is the daughter of the king who ruled over the Himalayan region. Those are mere dissension only. When I think over all these, I can't help laughing. What we can do is to simply reject those assumptions and to aspire to learn Abhirami as she is, by finding her grandeur. All the same, this task is beyond our capacity.

Reference:

http://temple.dinamalar.com/Slogandetails.php?id=542
http://www.projectmadurai.org/pm_etexts/utf8/pmuni0026_01.html
http://sanskritmantras.blogspot.in/2011/01/abirami-andhathi-lyrics-english.html
http://www.articlesbase.com/literature--articles/abhirami-anthathi-561445.html