Bhaja Govindaṁ - Verse 7

बालस्तावत्क्रीडासक्तः 

तरुणस्तावत्तरुणीसक्तः । 

वृद्धस्तावच्चिन्तासक्तः 

परमे ब्रह्मणि कोऽपि न सक्तः ॥ ७॥

बचपन में खेल में रूचि होती है , युवावस्था में युवा स्त्री के प्रति आकर्षण होता है, वृद्धावस्था में चिंताओं से घिरे रहते हैं पर प्रभु से कोई प्रेम नहीं करता है.

Ancestral lineage and Śrāddh

सङ्करो नरकायैव कुलघ्नानां कुलस्य च । 

पतन्ति पितरो ह्येषां लुप्तपिण्डोदकक्रियाः ।।

- श्रीमद्भगवद्गीता

saṅkaro narakāyaiva kulaghnānāṃ kulasya ca । 

patanti pitaro hyeṣāṃ luptapiṇḍodakakriyāḥ ।।

- Srimad Bhagavadgita

Purport: When there is increase of unwanted population, a hellish situation is created both for the family and for those who destroy the family tradition. In such corrupt families, there is no offering of oblations of food and water to the ancestors.

Soundarya Lahari - Sloka: 21

Beneficial Results: 

ஸர்வ வசீகரம் Peace of mind, tranquility and detachment from emotions.

Subduing enemies, freedom from unpopularity, gaining physical and military strength.

तटिल्लेखा-तन्वीं तपन शशि वै॒श्वानर मयीं

निष्ण्णां षण्णामप्युपरि कमलानां तव कलाम् ।

महापद्माटव्यां मृदित-मलमायेन मनसा

महान्तः पश्यन्तो दधति परमाह्लाद-लहरीम् ॥ २१ ॥

Narayaneeyam - Dasakam: 61 (Blessing the Wives of Brahmins)

विप्र पत्नी अनुग्रह:

BLESSING THE WIVES OF BRAHMINS

Sri Krishna accompanied by Balarama and the cowherd boys went far away from Brindavan. Some of the boys became hungry and approached Sri Krishna and said, "Hunger is oppressing us. Kindly find out some means to appease it." Sri Krishna said, "O friends! The Brahmins, versed in the Vedas, are performing a great sacrifice called Angirasa for the purpose of attaining Heaven in a place which is at a short distance from here. Go to their sacrificial hall. Take our names and ask them for food."

அபிராமி அந்தாதி - பாடல் 67 (Abhirami Andhadhi - Verse 67)

67. பகைவர்கள் அழிய

தோத்திரம் செய்து, தொழுது, மின் போலும் நின் தோற்றம் ஒரு 

மாத்திரைப் போதும் மனத்தில் வையாதவர்--வண்மை, குலம், 

கோத்திரம், கல்வி, குணம், குன்றி, நாளும் குடில்கள் தொறும் 

பாத்திரம் கொண்டு பலிக்கு உழலாநிற்பர்--பார் எங்குமே.

அன்னையே! அபிராமி! உன்னையே பாடி, உன்னையே வணங்காமல், மின்போலும் ஒளியுடைய நின் தோற்றத்தை ஒரு மாத்திரை நேரமாகிலும் மனதில் நினையாத பேர்களுக்கு, என்ன நேரும் தெரியுமா? அவர்கள் கொடைக்குணம், சிறந்த குலம், கல்வி குணம் இவையெல்லாம் குன்றி, வீடு வீடாகச் சென்று, ஓடேந்தி உலகெங்கும் பிச்சை எடுத்துத் திரிவர்.

DESTRUCTION OF ENEMIES

Thoththiram seydhu, thozhudhu, min polum nin thorram oru

maaththiraip podhum manaththil vaiyaadhavar-vanmai, kulam,

koththiram, kalvi, kunam, kunri, naalum kudilgal thorum

paaththiram kondu palikku uzhalaannirpar-paar engume.

Abhirami! the people who don't sing your auspicious names, and people who don't meditate even for a second on your lightning-like radiant, gracious presence will consequently lose their benefits of charity, family glory, lineage, merits of learning, virtues and all these. Such evil people will beg for food house to house.

Reference:

http://temple.dinamalar.com/Slogandetails.php?id=542
http://www.projectmadurai.org/pm_etexts/utf8/pmuni0026_01.html
http://sanskritmantras.blogspot.in/2011/01/abirami-andhathi-lyrics-english.html
http://www.articlesbase.com/literature--articles/abhirami-anthathi-561445.html

श्रीनिवास गद्यम Srinivasa Gadyam

Sanskrit literary works are either in the form of gadyam (prose) or padyam (poetry). Gadyam is written in prose style with alternate long and short sentences with many adjectival phrases. Padyam is expressed in the form of verses with four quarters (pAdam) usually and is marked by either the number of syllables (aksharA-s) or the number of syllabic instants (mAtrA-s). Padyam uses many metres and challenges the skill of the poets.

This Srinivasa Gadyam was composed by Sriman Srishaila Srirangacharyar. The last part of this gadyam starting with ragas and closing with mangalam are not found in the original source. The TTD Vedaparayanadar Sri P.V.Ananthasayanam Iyengar included it for recital.

Bhaja Govindaṁ - Verse 6

यावत्पवनो निवसति देहे 

तावत्पृच्छति कुशलं गेहे । 

गतवति वायौ देहापाये 

भार्या बिभ्यति तस्मिन्काये ॥ ६॥

जब तक शरीर में प्राण रहते हैं तब तक ही लोग कुशल पूछते हैं। शरीर से प्राण वायु के निकलते ही पत्नी भी उस शरीर से डरती है.

சிவ நாம மஹிமை

தெய்வத்தின் குரல் (மூன்றாம் பாகம்)

யத்-த்வயக்ஷரம் நாம கிரேரிதம் த்ருணாம்

ஸக்ருத் ப்ரஸங்காத் அகம் ஆக ஹந்தி...

'த்வயக்ஷரம் நாம' - 'இரண்டே இரண்டு அக்ஷரம் உள்ள சிவ நாமா'. பஞ்சாக்ஷரமாக அதற்கு முன்னாடிப் ப்ரணவம், பின்னாடி 'நம': சொல்லணுமென்றுகூட இல்லை. அவ்வளவு ச்ரமம் வேண்டாம். இரண்டெழுத்தைச் சொன்னாலே போதும்.

'சிவசிவ எனகிலர் தீவினையாளர்' என்றுதான் திருமந்திர'த்தில் கூட இருக்கிறது; பஞ்சாக்ஷரமாகச் சொல்லவில்லை. "த்வயக்ஷரம் நாம கிரா" என்றால் 'இரண்டே அக்ஷரமுள்ள நாமமான வார்த்தை'. இந்த வார்த்தையானது மனிதர்களால் சொல்லப்பட்டால் ('ந்ருணாம் ஈரிதம்' - மநுஷ்யர்களால் சொல்லப்பட்டால்).

Narayaneeyam - Dasakam: 60 (Stealing the Clothes)

गोपि वस्त्रापहरणम्

STEALING THE CLOTHES

The cold season (Hemanta) set in. The girls of Nanda's Vraja observed a vow and worshipped Goddess Katyayani (Durga). They ate only the purest food. They prayed, "O Katyayani! O ruler of the universe, O great Goddess of wonderful Yogic powers! Let the son of Nanda be our husband. We bow to your feet." They observed the vow for a month. They took their bath every day in the river Yamuna in the early morning. One day, they left their clothes on the bank and went down into the river to bathe. They sang the praise of Krishna and sported in great joy in the river.

அபிராமி அந்தாதி - பாடல் 66 (Abhirami Andhadhi - Verse 66)

66. கவிஞராக

வல்லபம் ஒன்று அறியேன், சிறியேன், நின் மலரடிச் செய் 

பல்லவம் அல்லது பற்று ஒன்று இலேன், பசும் பொற் பொருப்பு-- 

வில்லவர் தம்முடன் வீற்றிருப்பாய். வினையேன் தொடுத்த 

சொல் அவமாயினும், நின் திரு நாமங்கள் தோத்திரமே.

ஏ, அபிராமியே! பசுமையான பொன்மலையை வில்லாக உடைய சிவபிரானின் இடப்பாகத்தில் அமர்ந்தவளே! நான் அறிவே இன்னதென்று அறியாதவன். மிகவும் சிறியவன். நின் மலர்ப்பாதத் துணையன்றி வேறொரு பற்றுமில்லாதவன். ஆகையால் பாவியாகிய நான் உன்னைப் பாடிய பாடலில் சொற் குற்றங்கள் இருப்பினும், தாயே! நீ தள்ளி விடுதல் ஆகாது. ஏனெனில், அது உன்னைப் பாடிய தோத்திரங்களேயாகும்.

TO BECOME A POET

Vallabam onru ariyen; siriyen; nin malaradich sey

pallavam alladhu parru onru ilen; pasum por poruppu-

villavar thammudan veerriruppaay! vinaiyen thoduththa

sol avamaayinum, nin thiru naamangal thoththirame.

Abhirami! you are the mother flanked by Lord Shiva, who owns pure gold-like Meru Hills as a bow. I don't have the merits of education. I am a simple, little man. I repose my faith at your flowery divine feet. I do things as I am destined to do and If my hymns contain mistakes you should not reject them. After all my hymns extol your praise.

Reference:

http://temple.dinamalar.com/Slogandetails.php?id=542
http://www.projectmadurai.org/pm_etexts/utf8/pmuni0026_01.html
http://sanskritmantras.blogspot.in/2011/01/abirami-andhathi-lyrics-english.html
http://www.articlesbase.com/literature--articles/abhirami-anthathi-561445.html

Smt.M.S.Subbulakshmi - The Goddess of Devotional Music

Often lay persons with no liking of classical music still play her devotional verses as an every morning ritual. The suprabhatams on the deities of Tirupati, Kasi, Rameshwaram and Kamakshi of Kanchi thrill pilgrims at dawn in temples from Kedarnath to Kanyakumari. In the midst of roadside blasts of film songs, if an occasional "Kaatrinile varum geetham" of "Chaakar rakho ji" come on, the pedestrian is arrested into paused listening. There are others who swear that listening to her recorded music helped them tide over troubled times, even traumas and tragedies. In this writer's personal experience, there was the instance of a dear friend, a Hyderabadi girl, who repeatedly asked for "any MS music" as she bravely faced death from third degree burns.

Bhaja Govindaṁ - Verse 5

यावद्वित्तोपार्जन सक्त- 

स्तावन्निज परिवारो रक्तः । 

पश्चाज्जीवति जर्जर देहे 

वार्तां कोऽपि न पृच्छति गेहे ॥ ५॥

जब तक व्यक्ति धनोपार्जन में समर्थ है, तब तक परिवार में सभी उसके प्रति स्नेह प्रदर्शित करते हैं परन्तु अशक्त हो जाने पर उसे सामान्य बातचीत में भी नहीं पूछा जाता है.

Soundarya Lahari - Sloka: 20

Beneficial Results: 

ஸர்வ விஷ, ஜ்வர நிவாரணம் Antidote against poison.

Cure of poisonous fevers & effects of evil eyes. 

Mitigates evil results of debilitated or misplaced moon in one's chart.

किरन्ती-मङ्गेभ्यः किरण-निकुरुम्बमृतरसं

हृदि त्वा माधत्ते हिमकरशिला-मूर्तिमिव यः ।

स सर्पाणां दर्पं शमयति शकुन्तधिप इव

ज्वरप्लुष्टान् दृष्ट्या सुखयति सुधाधारसिरया ॥ २० ॥

Narayaneeyam - Dasakam: 59 (Krishna Playing the Flute)

वेणु गान वर्णनम्

KRISHNA PLAYING THE FLUTE 

The forest was lovely and charming on account of the autumn. The water was very clear. A gentle breeze was blowing. Sri Krishna with Balarama, cows and cowherd boys, entered the forest to enjoy the beauty of the scene. He began to play on His flute. The Gopis forgot themselves when they heard the music. The music of the flute steals the hearts of all. "When Sri Krishna plays on His enchanting flute, the peacocks dance in joy keeping tune with the music. They take the sound to be the mild roar of cloud. Hearing the music of the flute other animals stand motionless. Even the deer hear the music of the flute and make an offering of their loving glances. Even celestial women become absorbed in the music and lose their external consciousness. The cows drink the nectar of music with ears erect and stand motionless with tears of joy in their eyes. The calves eagerly listen to the music and stand with their mother's milk in their mouths. Even the birds sit high on trees and silently hear the enrapturing music of the flute. Even the whirlpools in the rivers show their strong desire to meet Sri Krishna. The rivers show their love to Sri Krishna. They stop their course to hear the sweet music of Krishna. With their arms of waves they throw offerings of lotuses and take hold of Sri Krishna's feet in order to embrace them. Look at the clouds in the sky. They spread themselves over Him like an umbrella. When He plays on the flute in the hot sun, they sprinkle on Him showers like offerings of tiny white flowers and thus offer themselves at the feet of Krishna. The Gopis used to forget themselves by describing the various sportful activities of Sri Krishna and singing them. They became merged in Krishna.

அபிராமி அந்தாதி - பாடல் 65 (Abhirami Andhadhi - Verse 65)

65. ஆண்மகப்பேறு அடைய

ககனமும் வானும் புவனமும் காண, விற் காமன் அங்கம் 

தகனம் முன் செய்த தவம்பெருமாற்கு, தடக்கையும் செம் 

முகனும், முந்நான்கு இருமூன்று எனத் தோன்றிய மூதறிவின் 

மகனும் உண்டாயது அன்றோ?--வல்லி. நீ செய்த வல்லபமே.

ஏ, ஆனந்தவல்லி அபிராமி! உனது கணவனாகிய சிவபெருமான் ஒரு காலத்தில் மன்மதனை அண்டமும், வானமும், பூமியும் காணும்படியாக எரித்தார். அப்படிப்படவருக்கும் நீ ஆறுமுகமும், பன்னிரு கைகளும் சிறந்த அறிவும் கொண்ட அழகனாகிய முருகனைப் பெற சக்தியைக் கொடுத்தாய். உன்னுடைய அன்புதான் என்னவோ!

TO BEGET MALE CHILD

Kaganamum vaanum puvanamum kaana, vir kaaman angam

thaganam mun seydha thavamberumaarku, thadakkaiyum sem

muganum, munnnnaan_gu irumoonru enath thonriya moodharivin

maganum undaayadhu anro?-valli! nee seydha vallabame!

The God Kamadeva was reduced to ashes by Siva which was witnessed by the whole cosmos; still the same Siva was made to get Karthigeya the six faced and twelve handed God who is embodiment of wisdom as son; its because of your grace only.

Reference:

http://temple.dinamalar.com/Slogandetails.php?id=542
http://www.projectmadurai.org/pm_etexts/utf8/pmuni0026_01.html
http://sanskritmantras.blogspot.in/2011/01/abirami-andhathi-lyrics-english.html
http://www.articlesbase.com/literature--articles/abhirami-anthathi-561445.html

Bhaja Govindaṁ - Verse 4

नलिनीदलगत जलमतितरलं 

तद्वज्जीवितमतिशयचपलम् । 

विद्धि व्याध्यभिमानग्रस्तं 

लोकं शोकहतं च समस्तम् ॥ ४॥

जीवन कमल-पत्र पर पड़ी हुई पानी की बूंदों के समान अनिश्चित एवं अल्प (क्षणभंगुर) है। यह समझ लो कि समस्त विश्व रोग, अहंकार और दु:ख में डूबा हुआ है.

Narayaneeyam - Dasakam: 58 (Rescue from fire)

दावाग्नि मोक्ष: ऋतु वर्णनम् च 

RESCUE FROM FIRE 

Saving of Gopas and Gokula from forest fire in Brindavan.

In the evening, Krishna and Balarama, along with the boys and cows, returned to Vrndavana, playing their flutes. As they approached the village, the cows, being unobserved, began to wander off on their own, entering farther and farther into the deepest part of the forest, allured by fresh grasses. The goats, cows and buffalo traveled from one forest to another and entered the forest known as Isikatavi. This forest was full of green grass, and therefore they were allured; but when they entered, they saw that there was a forest fire, and they began to cry. On the other side, Balarama and Krsna, along with Their friends, could not find their animals, and they became very aggrieved. They began to trace the cows by following their footprints, as well as the path of eaten grass. All of the boys were fearing that their very means of livelihood, the cows, were now lost. Soon, however, they heard the crying of their cows.

அபிராமி அந்தாதி - பாடல் 64 (Abhirami Andhadhi - Verse 64)

64. பக்தி பெருக

வீணே பலி கவர் தெய்வங்கள்பால் சென்று, மிக்க அன்பு 

பூணேன், உனக்கு அன்பு பூண்டுகொண்டேன், நின்புகழ்ச்சி அன்றிப் 

பேணேன், ஒரு பொழுதும், திருமேனி ப்ரகாசம் அன்றிக் 

காணேன், இரு நிலமும் திசை நான்கும் ககனமுமே.

ஏ, அபிராமி! உன்னையன்றி வீணாகப் பலி வாங்கும் வேறொரு தெய்வத்தை நாடேன். உன்னையே அன்பு செய்தேன். உன்னுடைய புகழ் வார்த்தையன்றி வேறொரு வார்த்தை பேசேன். எந்நேரமும் உன்னுடைய திருமேனிப் பிரகாசத்தைத் தவிர, வேறொன்றும் இவ்வுலகத்திலும், நான்கு திசைகளிலும் காண மாட்டேன்.

FOR BHAKTI TO PROSPER

Veene pali kavar theyvangalbaal senru, mikka anbu

poonen; unakku anbu poondugonden; ninbugazhchchi anrip

penen, oru pozhudhum; thirumeni pragaasam anrik

kaanen, iru nilamum thisai naangum kaganamume.

Goddess Abhirami! I seek and like no other gods who demand sacrificing of living creatures. Goddess Abhirami I love you only. Except the words praising your glories, I will never utter other words. Except the radiance from your physique, I don't see anything from sky, earth and four-directions.

Reference:

http://temple.dinamalar.com/Slogandetails.php?id=542
http://www.projectmadurai.org/pm_etexts/utf8/pmuni0026_01.html
http://sanskritmantras.blogspot.in/2011/01/abirami-andhathi-lyrics-english.html
http://www.articlesbase.com/literature--articles/abhirami-anthathi-561445.html

Bhaja Govindaṁ - Verse 3

नारीस्तनभर नाभीदेशं 

दृष्ट्वा मागामोहावेशम् । 

एतन्मांसवसादि विकारं 

मनसि विचिन्तय वारं वारम् ॥ ३॥

स्त्री शरीर पर मोहित होकर आसक्त मत हो। अपने मन में निरंतर स्मरण करो कि ये मांस-वसा आदि के विकार के अतिरिक्त कुछ और नहीं हैं.