அபிராமி அந்தாதி - பாடல் 30 (Abhirami Andhadhi - Verse 30)

30. அடுத்தடுத்து வரும் துன்பங்கள் நீங்க

அன்றே தடுத்து என்னை ஆண்டுகொண்டாய், கொண்டது அல்ல என்கை 

நன்றே உனக்கு? இனி நான் என் செயினும் நடுக்கடலுள் 

சென்றே விழினும், கரையேற்றுகை நின் திருவுளமோ.- 

ஒன்றே, பல உருவே, அருவே, என் உமையவளே.

அபிராமி அன்னையே! என் உமையவளே! நான் பாவங்களைச் செய்வதற்கு முன்பே என்னை தடுத்தாட் கொண்டவளே! நான் பாவங்களையே செய்தாலும், நடுக்கடலில் சென்று வீழ்ந்தாலும், அதனின்று காப்பது நின் கடைமையாகும். என்னை ஈடேற்ற முடியாது என்று சொன்னால் நன்றாகாது. இனி உன் திருவுளம்தான் என்னைக் கரை ஏற்ற வேண்டும் (பந்தபாசக் கடலில் இருந்து முக்திக் கரை ஏற்றுதல்). ஒன்றாகவும், பலவாகவும், விளங்குகின்ற என் உமையவளே!

TO OVERCOME SUCCESSIVE HARDSHIP

Anre thaduththu ennai aandugondaay; kondadhu alla en_gai

nanre unakku? ini naan en seyinum nadukkadalul

senre vizhinum, karaiyerrugai nin thiruvulamo!-

onre, pala uruve, aruve, en umaiyavale!

Oh! Goddess Uma! Parvathy! You are of the same form everywhere! and also many shaped. Sometimes you are formless. You prevent and protect me even before I could commit sins by inducing me to transform my self as your devotee. Even if I tend to commt sins and even if I plunge into the mid sea, it is obligatory on your part to save me. It won't be fair on your part, if you don't accept me. Nothing, but only your benevolence springs from your heart, can only salvage me.

Reference: 

http://temple.dinamalar.com/Slogandetails.php?id=542
http://www.projectmadurai.org/pm_etexts/utf8/pmuni0026_01.html
http://sanskritmantras.blogspot.in/2011/01/abirami-andhathi-lyrics-english.html
http://www.articlesbase.com/literature--articles/abhirami-anthathi-561445.html