Pure Gomaya Vibhuti
As per age-old practice, Vibhuti is made out of pure Gomaya (cow dung) of Indian breed cows in a Vaidik mode during the annual Maha Shivaratri festival. In what is typically described as Shivaratri Muttan, the cow dung cakes are prepared - dried and placed in layers of hay, karukkai (paddy without rice) and Varatti (cow dung cakes) in a formation resembling a Shivalingam. On the morning of Shivaratri, Ganapathy Puja and Viraja Homam as mentioned in "Bhasmajaloupanishad" are performed by Vaidiks and the Agni is lit. It takes about 10 days for the cow dung cakes to burn fully and become Vibhuti.
திருநீற்றுப் பதிகம்
திருஞானசம்பந்தர் தேவாரம் - இரண்டாம் திருமுறை
பாண்டிய நாட்டை ஆண்டு வந்த மன்னன் கூன் பாண்டியன். சமண மதத்தை சேர்ந்தவன். அவனது மனைவி மங்கையர்க்கரசி சிறந்த சிவபக்தி கொண்டவள். அதே நேரம் கணவனின் மனம் கோணக்கூடாது என்று எண்ணி திருநீற்றை நெற்றியில் அல்லாமல் மார்பில் பூசி வந்தவள்.
திருஞான சம்பந்தர் பாண்டிய நாடு அடைந்து ஒரு சத்திரத்தில் தங்கினார். அவரது வருகையை அறிந்த சமணர்கள் பாண்டியனிடம் பலவிதமாக எடுத்துக்கூறி அவர் தங்கியிருந்த சத்திரத்திற்கு தீ மூட்டினர். திருஞானசம்பந்தரோ சென்று பாண்டியனை பிடி என்னும் பொருள்படும்படி ஒரு பாடலை பாடினார். அவ்வாறு சென்று பிடி என்று பாடியதால் அந்த வெப்பம் பாண்டியனை வெக்கை நோயாக சென்று பீடித்தது.
பாண்டியனுடைய மனைவியான மங்கையர்கரசியூம் தவசீலரும் சிறந்த சிவபக்தி கொண்டவருமான அமைச்சர் குலச்சிறையாரும் ஞானசம்பந்தப் பெருமானை சென்று சந்தித்தனர். திருஞான சம்பந்தரும் பாண்டியனின் வியாதியை குணப்படுத்த சம்மதித்தார். பின்னர் அவர்கள் பலவாறாக பாண்டியனிடம் பேசினார். முதலில் மறுத்த பாண்டியன் அவர்கள் கூறியதை ஏற்றுக்கொண்டான். இதற்கிடையில் சமணர்களும் பலவாறாக பாண்டியனிடம் பேசினர். முடிவில் மன்னனும் இரு மதத்தில் எந்த மதத்தால் தன்னுடைய வியாதி குணமாகிறதோ அந்த மதத்தை இறுதிவரை தழுவி வாழ்வது என்கிற உறுதிமொழி ஏற்றுக்கொண்டான்.
குறிப்பிட்ட நாளில் சமணர்கள் பலவித மந்திரங்களை பிரயோகித்தார்கள் என்றபோதிலும் குணம் கூடவில்லை. திருஞானசம்பந்தரோ கையில் வெறும் விபூதி மட்டும் வைத்துக்கொண்டு ‘‘மந்திரமாவது நீறு வானவர் மேலதும் நீறு’’ என தொடங்கும் திருநீற்றுப்பதிகம் பாடி உடலின் ஒவ்வொரு பாகமாக திருநீறு பூசினார். முடிவில் பாண்டியனின் வெக்கை நோயும் மறைந்தது. இவ்வாறாக பாண்டியனும் சைவ மதத்தை தழுவினான்.
பாண்டிய நாட்டை ஆண்டு வந்த மன்னன் கூன் பாண்டியன். சமண மதத்தை சேர்ந்தவன். அவனது மனைவி மங்கையர்க்கரசி சிறந்த சிவபக்தி கொண்டவள். அதே நேரம் கணவனின் மனம் கோணக்கூடாது என்று எண்ணி திருநீற்றை நெற்றியில் அல்லாமல் மார்பில் பூசி வந்தவள்.
திருஞான சம்பந்தர் பாண்டிய நாடு அடைந்து ஒரு சத்திரத்தில் தங்கினார். அவரது வருகையை அறிந்த சமணர்கள் பாண்டியனிடம் பலவிதமாக எடுத்துக்கூறி அவர் தங்கியிருந்த சத்திரத்திற்கு தீ மூட்டினர். திருஞானசம்பந்தரோ சென்று பாண்டியனை பிடி என்னும் பொருள்படும்படி ஒரு பாடலை பாடினார். அவ்வாறு சென்று பிடி என்று பாடியதால் அந்த வெப்பம் பாண்டியனை வெக்கை நோயாக சென்று பீடித்தது.
பாண்டியனுடைய மனைவியான மங்கையர்கரசியூம் தவசீலரும் சிறந்த சிவபக்தி கொண்டவருமான அமைச்சர் குலச்சிறையாரும் ஞானசம்பந்தப் பெருமானை சென்று சந்தித்தனர். திருஞான சம்பந்தரும் பாண்டியனின் வியாதியை குணப்படுத்த சம்மதித்தார். பின்னர் அவர்கள் பலவாறாக பாண்டியனிடம் பேசினார். முதலில் மறுத்த பாண்டியன் அவர்கள் கூறியதை ஏற்றுக்கொண்டான். இதற்கிடையில் சமணர்களும் பலவாறாக பாண்டியனிடம் பேசினர். முடிவில் மன்னனும் இரு மதத்தில் எந்த மதத்தால் தன்னுடைய வியாதி குணமாகிறதோ அந்த மதத்தை இறுதிவரை தழுவி வாழ்வது என்கிற உறுதிமொழி ஏற்றுக்கொண்டான்.
குறிப்பிட்ட நாளில் சமணர்கள் பலவித மந்திரங்களை பிரயோகித்தார்கள் என்றபோதிலும் குணம் கூடவில்லை. திருஞானசம்பந்தரோ கையில் வெறும் விபூதி மட்டும் வைத்துக்கொண்டு ‘‘மந்திரமாவது நீறு வானவர் மேலதும் நீறு’’ என தொடங்கும் திருநீற்றுப்பதிகம் பாடி உடலின் ஒவ்வொரு பாகமாக திருநீறு பூசினார். முடிவில் பாண்டியனின் வெக்கை நோயும் மறைந்தது. இவ்வாறாக பாண்டியனும் சைவ மதத்தை தழுவினான்.
Thiruneetru Pathigam
Thirugnanasambandar Thevaram - Second Thirumurai
This song is about Bhasma / sacred ash of shiva. There are ten stanazas and each of them speak about the holiness of the ash - How the sacred ash of shiva gives peace, wealth, happiness and is worshipped by all the divines across the worlds.
Legend has it that in the 7th century C.E. (Common Era), in Madurai, the capital of the Pandian Kingdom, the king Ninra-seer-nedumaran converted to Jainism. During this time, Jainism was spreading in influence in South India. Soon, all but his queen Mangaiyarkarasi and his minister Kulacchirai Nayanar - both staunch Saivaites (worshippers of Lord Shiva) had embraced Jainism, forsaking the old religion. This caused immense agony to the queen and the minister who were anxious to reclaim both king and kingdom back into the fold of the traditional religion (Saivism).
To these two grief-stricken individuals came news of the camping of boy saint Thirugnana Sambandar at Vedaranyam. Having heard of the miracles performed by this young Saivite saint in Thanjavur district, they sent an urgent invitation to him to visit Madurai and extricate the king and his subjects from the clutches of Jainism.
The arrival of the Saivate saint irked the Jains, who are said to have then set fire to his holy dwelling. But by his yogic powers, Sambandar had the heat transferred to the king, who consequently suffered in agony. Upon the Queen's request, the young saint then sang the Padigam 'Mandiramavadu Neeru' and sprinkled a few grains of holy ash on the right side of the king's body to alleviate the pain. In contest, the Jains in turn chanted the Aruga Mantra (Jain Mantra) and stroked the left side of the king's person with peacock feathers, but it only aggravated the pain! In response to entreaties by the king and his ministers, Sambandar applied a few more grains of the sacred ash to the king's left side also. The poor Pandian monarch, who only a little while ago was the very picture of suffering, misery and distress, now smiled gaily and was free of his burns.
But the Jains challenged the Saivites further, asking that the Mantras of both religions be written on palm leaves and consigned to flames to see which one survived the ordeal of fire (thereby showing superiority over the other). The Jains first placed their palm leaf onto the fire but it was soon consumed by the flames. Saint Thirugnana Sambandar placed on the flames one leaf containing the forty-ninth Padigam of the Tevaram hymn which was sung at the shrine of Lord Darbharanyeswarar at Thirunallar. The leaf remained untouched by the flames and maintained its evergreen freshness, reestablishing Saivism as the true religion in Pandian capital.
This song is about Bhasma / sacred ash of shiva. There are ten stanazas and each of them speak about the holiness of the ash - How the sacred ash of shiva gives peace, wealth, happiness and is worshipped by all the divines across the worlds.
Legend has it that in the 7th century C.E. (Common Era), in Madurai, the capital of the Pandian Kingdom, the king Ninra-seer-nedumaran converted to Jainism. During this time, Jainism was spreading in influence in South India. Soon, all but his queen Mangaiyarkarasi and his minister Kulacchirai Nayanar - both staunch Saivaites (worshippers of Lord Shiva) had embraced Jainism, forsaking the old religion. This caused immense agony to the queen and the minister who were anxious to reclaim both king and kingdom back into the fold of the traditional religion (Saivism).
To these two grief-stricken individuals came news of the camping of boy saint Thirugnana Sambandar at Vedaranyam. Having heard of the miracles performed by this young Saivite saint in Thanjavur district, they sent an urgent invitation to him to visit Madurai and extricate the king and his subjects from the clutches of Jainism.
The arrival of the Saivate saint irked the Jains, who are said to have then set fire to his holy dwelling. But by his yogic powers, Sambandar had the heat transferred to the king, who consequently suffered in agony. Upon the Queen's request, the young saint then sang the Padigam 'Mandiramavadu Neeru' and sprinkled a few grains of holy ash on the right side of the king's body to alleviate the pain. In contest, the Jains in turn chanted the Aruga Mantra (Jain Mantra) and stroked the left side of the king's person with peacock feathers, but it only aggravated the pain! In response to entreaties by the king and his ministers, Sambandar applied a few more grains of the sacred ash to the king's left side also. The poor Pandian monarch, who only a little while ago was the very picture of suffering, misery and distress, now smiled gaily and was free of his burns.
But the Jains challenged the Saivites further, asking that the Mantras of both religions be written on palm leaves and consigned to flames to see which one survived the ordeal of fire (thereby showing superiority over the other). The Jains first placed their palm leaf onto the fire but it was soon consumed by the flames. Saint Thirugnana Sambandar placed on the flames one leaf containing the forty-ninth Padigam of the Tevaram hymn which was sung at the shrine of Lord Darbharanyeswarar at Thirunallar. The leaf remained untouched by the flames and maintained its evergreen freshness, reestablishing Saivism as the true religion in Pandian capital.
மந்திர மாவது நீறு வானவர் மேலது நீறு
சுந்தர மாவது நீறு துதிக்கப் படுவது நீறு
தந்திர மாவது நீறு சமயத்தி லுள்ளது நீறு
செந்துவர் வாயுமை பங்கன் திருவால வாயான் திருநீறே | 1 |
சிவந்த பவளம் போன்ற வாயினை உடைய உமைபங்கன் ஆகிய திருவாலவாயில் எழுந்தருளியிருக்கும் சிவபிரானது திருநீறு, மந்திரம் போல நினைப்பவரைக் காப்பது. வானவர் தம் மேனிமேல் பூசிக்கொள்ளப்படுவது. அழகு தருவது. எல்லா நூல்களாலும் புகழப்படுவது. ஆகமங்களில் புகழ்ந்து சொல்லப்படுவது. சிவமயத்தில் நிலைத்துள்ளது.
mantira māvatu nīṟu vāṉavar mēlatu nīṟu
cuntara māvatu nīṟu tutikkap paṭuvatu nīṟu
tantira māvatu nīṟu camayatti luḷḷatu nīṟu
centuvar vāyumai paṅkaṉ tiruvāla vāyāṉ tirunīṟē | 1 |
sacred ash can protect those who meditate on it.
it is on the bodies of the celestials in heaven.
adds beauty.
is praised by all.
it is mentioned in the ākamams.
it is the indestructible thing in the caiva religion.
such is the nature of the sacred ash of the god who is in tiruvālavay and who has as one half Umai who has lips like the red coral.
வேதத்தி லுள்ளது நீறு வெந்துயர் தீர்ப்பது நீறு
போதந் தருவது நீறு புன்மை தவிர்ப்பது நீறு
ஓதத் தகுவது நீறு வுண்மையி லுள்ளது நீறு
சீதப் புனல்வயல் சூழ்ந்த திருவால வாயான் திருநீறே | 2 |
குளிர்ந்த நீர் நிரம்பிய வயல்கள் சூழ்ந்த திருஆலவாயிலில் விளங்கும் சிவபிரானது திருநீறு, வேதங்களில் புகழ்ந்து ஓதப்பெறுவது. கொடிய துயர்களைப் போக்குவது. சிவஞானத்தைத் தருவது. அறியாமை முதலியவற்றைப் போக்குவது. புகழ்ந்து போற்றத் தக்கது. உண்மையாக நிலைபெற்றிருப்பது.
vētatti luḷḷatu nīṟu ventuyar tīrppatu nīṟu
pōtan taruvatu nīṟu puṉmai tavirppatu nīṟu
ōtat takuvatu nīṟu vuṇmaiyi luḷḷatu nīṟu
cītap puṉalvayal cūḻnta tiruvāla vāyāṉ tirunīṟē | 2 |
sacred ash is highly spoken in vētam.
removes cruel sufferings grants Civañāṉam.
dispels meanness.
has such greatness that it can be taught to disciples by the preception (it is fit to be smeared when one reads religious books).
it is permanently established in truth.
the sacred ash of Civaṉ in tiruvālavāy surrounded by fields full of cool water.
முத்தி தருவது நீறு முனிவ ரணிவது நீறு
சத்திய மாவது நீறு தக்கோர் புகழ்வது நீறு
பத்தி தருவது நீறு பரவ வினியது நீறு
சித்தி தருவது நீறு திருவால வாயான் திருநீறே | 3 |
திருஆலவாயான் திருநீறு வீடுபேறு அளிப்பது. முனிவர்களால் அணியப் பெறுவது. நிலையாக எப்போதும் உள்ளது. தக்கோர்களால் புகழப்படுவது. இறைவனிடம் பக்தியை விளைப்பது. வாழ்த்த இனியது. எண்வகைச் சித்திகளையும் தரவல்லது.
mutti taruvatu nīṟu muṉiva raṇivatu nīṟu
cattiya māvatu nīṟu takkōr pukaḻvatu nīṟu
patti taruvatu nīṟu parava viṉiyatu nīṟu
citti taruvatu nīṟu tiruvāla vāyāṉ tirunīṟē | 3 |
sacred ash grants eternal bliss.
makes the sages appear beautiful is itself eternal truth.
is praised by worthy persons who are devotees of Civaṉ.
endows one with love towards the feet of Civaṉ.
is sweet to be praised.
grants eight kinds of miraculous powers.
the sacred ash of Civaṉ in tiruvālavāy.
காண வினியது நீறு கவினைத் தருவது நீறு
பேணி யணிபவர்க் கெல்லாம் பெருமை கொடுப்பது நீறு
மாணந் தகைவது நீறு மதியைத் தருவது நீறு
சேணந் தருவது நீறு திருவால வாயான் திருநீறே | 4 |
திருஆலவாயான் திருநீறு கண்களுக்கு இனிமை தருவது. அழகைக் கொடுப்பது. விரும்பி அணிவார்க்குப் பெருமை கொடுப்பது. இறப்பைத் தடுப்பது. அறிவைத் தருவது. உயர்வு அளிப்பது.
kāṇa viṉiyatu nīṟu kaviṉait taruvatu nīṟu
pēṇi yaṇipavark kellām perumai koṭuppatu nīṟu
māṇan takaivatu nīṟu matiyait taruvatu nīṟu
cēṇan taruvatu nīṟu tiruvāla vāyāṉ tirunīṟē | 4 |
sacred ash is pleasant to look at beauty.
adds beauty to those who smear it.
gives greatness to those who wear it with desire.
deters death(makes one lovely by its excellence) gives natural intellect grants superiority.
[[see 3rd verse.]]
பூச வினியது நீறு புண்ணிய மாவது நீறு
பேச வினியது நீறு பெருந்தவத் தோர்களுக் கெல்லாம்
ஆசை கெடுப்பது நீறு அந்தம தாவது நீறு
தேசம் புகழ்வது நீறு திருவால வாயான் திருநீறே | 5 |
திருஆலவாயான் திருநீறு, பூசுதற்கு இனிமையானது. புண்ணியத்தை வளர்ப்பது. பேசுதற்கு இனியது. பெருந்தவம் செய்யும் முனிவர்கட்கு ஆசையை அறுப்பது. முடிவான பேரின்பநிலையை அளிப்பது. உலகோரால் புகழப்படுவது.
pūca viṉiyatu nīṟu puṇṇiya māvatu nīṟu
pēca viṉiyatu nīṟu peruntavat tōrkaḷuk kellām
ācai keṭuppatu nīṟu antama tāvatu nīṟu
tēcam pukaḻvatu nīṟu tiruvāla vāyāṉ tirunīṟē | 5 |
sacred ash is pleasing to smear.
is the embodiment of all virtuous acts.
is sweet to speak about.
destroys desires to all who have done great penance.
grants bliss which is the ultimate goal of human beings.
is praised by all the countries [[see 3rd verse.]]
அருத்தம தாவது நீறு அவல மறுப்பது நீறு
வருத்தந் தணிப்பது நீறு வான மளிப்பது நீறு
பொருத்தம தாவது நீறு புண்ணியர் பூசும்வெண் ணீறு
திருத்தகு மாளிகை சூழ்ந்த திருவால வாயான் திருநீறே | 6 |
அழகிய மாளிகைகள் சூழ்ந்த திருஆலவாயான் திருநீறு செல்வமாக இருப்பது. துன்பம் போக்குவது. மனவருத்தத்தைத் தணிப்பது. துறக்க இன்பத்தை அளிப்பது. எல்லோருக்கும் பொருத்தமாக இருப்பது. புண்ணியரால் பூசப்பெறுவது.
aruttama tāvatu nīṟu avala maṟuppatu nīṟu
varuttan taṇippatu nīṟu vāṉa maḷippatu nīṟu
poruttama tāvatu nīṟu puṇṇiyar pūcumveṇ ṇīṟu
tiruttaku māḷikai cūḻnta tiruvāla vāyāṉ tirunīṟē | 6 |
sacred ash is wealth.
cuts at the root of sufferings.
decreases physical and mental pains.
grants heaven after death it is appropriate to all religions and in particular to caivaites.
the white sacred ash which people who have virtuous acts to their credit smear on their bodies.
it is the sacred ash of Civaṉ in tiruvālavāy surrounded by beautiful mansions.
எயிலது வட்டது நீறு விருமைக்கு முள்ளது நீறு
பயிலப் படுவது நீறு பாக்கியமாவது நீறு
துயிலைத் தடுப்பது நீறு சுத்தம தாவது நீறு
அயிலைப் பொலிதரு சூலத் திருவால வாயான் திருநீறே | 7 |
கூர்மைக்கு விளக்கம் தருகின்ற சூலப்படையினை ஏந்திய திருஆலவாயான் திருநீறு, திரிபுரங்களை எரிக்கச் செய்தது. இம்மை மறுமை இன்பம் தர இருப்பது. பிறரோடு பழகும் பயன் அளிப்பது. செல்வமாக விளங்குவது. உறக்கநிலையைத் தடுப்பது. தூய்மையை அளிப்பது.
eyilatu vaṭṭatu nīṟu virumaikku muḷḷatu nīṟu
payilap paṭuvatu nīṟu pākkiyamāvatu nīṟu
tuyilait taṭuppatu nīṟu cuttama tāvatu nīṟu
ayilaip politaru cūlat tiruvāla vāyāṉ tirunīṟē | 7 |
the sacred ash destroyed forts.
is useful for this birth and the birth after.
it is practised by smearing and its efficacy is established by that act.
is good fortune.
prevents the state of Kēvalam and cakalam.
shines in the state of cuttam.
is the sacred ash of Civaṉ in Ālavāy who has a trident shining with sharpness.
இராவணன் மேலது நீறு வெண்ணத் தகுவது நீறு
பராவண மாவது நீறு பாவ மறுப்பது நீறு
தராவண மாவது நீறு தத்துவ மாவது நீறு
அராவணங் குந்திரு மேனி யால வாயான் றிருநீறே | 8 |
பாம்புகள் வளைந்து தவழும் திருமேனியனாகிய திருஆலவாயான் திருநீறு., இராவணன் பூசிப் பயன் பெற்றது. நல்லவர்களால் எண்ணத்தக்கது. பராசக்தி வடிவமானது. பாவம் போக்குவது. தத்துவங்களாக இருப்பது. மெய்ப்பொருளை உணர்த்துவது.
irāvaṇaṉ mēlatu nīṟu veṇṇat takuvatu nīṟu
parāvaṇa māvatu nīṟu pāva maṟuppatu nīṟu
tarāvaṇa māvatu nīṟu tattuva māvatu nīṟu
arāvaṇaṅ kuntiru mēṉi yāla vāyāṉ ṟirunīṟē | 8 |
the sacred ash was on the body of Irāvaṇaṉ.
it is fit to be meditated upon.
it is the form of the parāsatti.
cuts all sins.
it is the form of the ultimate reality.
is the sacred ash of Civaṉ in Ālavāy who has on his holy form cobras which adore him.
மாலொ டயனறி யாத வண்ணமு முள்ளது நீறு
மேலுறை தேவர்கள் தங்கண் மெய்யது வெண்பொடி நீறு
ஏல வுடம்பிடர் தீர்க்கு மின்பந் தருவது நீறு
ஆலம துண்ட மிடற்றெம் மால வாயான் றிருநீறே | 9 |
நஞ்சுண்ட கண்டனாகிய திருஆலவாயான் திருநீறு, திருமால் பிரமர்களால் அறியப்பெறாத தன்மையை உடையது. வானுலகில் வாழும் தேவர்கள் தங்கள் மேனிகளில் பூசிக்கொள்வது. பிறவியாகிய இடரைத் தவிர்த்து நிலையான இன்பம் அளிப்பது.
mālo ṭayaṉaṟi yāta vaṇṇamu muḷḷatu nīṟu
mēluṟai tēvarkaḷ taṅkaṇ meyyatu veṇpoṭi nīṟu
ēla vuṭampiṭar tīrkku miṉpan taruvatu nīṟu
ālama tuṇṭa miṭaṟṟem māla vāyāṉ ṟirunīṟē | 9 |
the sacred ash has the nature of not being known even to Māl and Ayaṉ.
the fire powder of white sacred ash is seen on the bodies of the celestials who live in the upper world of heaven.
gives happiness by removing properly the sufferings of being born in bodies.
is the sacred ash of Civaṉ in Ālavāy who has a neck in which he retained the poison he consumed as nectar.
குண்டிகைக் கையர்க ளோடு சாக்கியர் கூட்டமுங் கூடக்
கண்டிகைப் பிப்பது நீறு கருத வினியது நீறு
எண்டிசைப் பட்ட பொருளா ரேத்துந் தகையது நீறு
அண்டத் தவர்பணிந் தேத்து மால வாயான் றிருநீறே | 10 |
மேல் உலகில் வாழ்வோர் பணிந்து போற்றும் திருஆலவாயான் திருநீறு, குண்டிகை ஏந்திய கையர்களாகிய சமணர்கள் சாக்கியர்களின் கண்களைத் திகைக்கச் செய்வது. தியானிக்க இனியது. எட்டுத் திசைகளிலும் வாழும் மெய்ப்பொருளுணர்வுடையோரால் ஏத்தப்பெறும் தகைமைப்பாடு உடையது.
kuṇṭikaik kaiyarka ḷōṭu cākkiyar kūṭṭamuṅ kūṭak
kaṇṭikaip pippatu nīṟu karuta viṉiyatu nīṟu
eṇṭicaip paṭṭa poruḷā rēttun takaiyatu nīṟu
aṇṭat tavarpaṇin tēttu māla vāyāṉ ṟirunīṟē | 10 |
the sacred ash makes eyes of the amanṇar who hold an ascetic`s pitcher in their hands and of the groups of cākkiyar (buddists) to be perplexed.
is pleasant to meditate on.
has greatness which is praised by people who have approached Civaṉ who pervades eight directions.
is the sacred ash of Civaṉ in Ālavāy who is praised, and paid homage, by the celestials in heaven.
ஆற்ற லடல்விடை யேறு மால வாயான்றிரு நீற்றைப்
போற்றிப் புகலி நிலாவும் பூசுரன் ஞானசம் பந்தன்
தேற்றித் தென்ன னுடலுற்ற தீப்பிணி யாயின தீரச்
சாற்றிய பாடல்கள் பத்தும் வல்லவர் நல்லவர் தாமே | 11 |
ஆற்றலும், பிறரைக் கொல்லும் வலிமையும் உடைய விடையின்மீது ஏறிவரும் ஆலவாயான் திருநீற்றைப் போற்றிப் புகலியில் விளங்கும் பூசுரனாகிய ஞானசம்பந்தன் சைவத்தின் பெருமையைத் தெளிவித்துப் பாண்டியன் உடலில் பற்றிய தீமை விளைத்த பிணி தீருமாறு சாற்றிய இப்பதிகப்பாடல்கள் பத்தையும் ஓதவல்லவர் நல்லவராவார்.
āṟṟa laṭalviṭai yēṟu māla vāyāṉṟiru nīṟṟaip
pōṟṟip pukali nilāvum pūcuraṉ ñāṉacam pantaṉ
tēṟṟit teṉṉa ṉuṭaluṟṟa tīppiṇi yāyiṉa tīrac
cāṟṟiya pāṭalkaḷ pattum vallavar nallavar tāmē | 11 |
praising the sacred ash of Civaṉ in Ālavāy who rides on a strong bull capable of killing.
Ñāṉacampantaṉ the brahmin, who is a permanent resident of Pukali.
clarifying the superiority of Caivam.
to cure the hot fever which occured in the body of Pāṇṭīyaṉ.
those who have committed to memory and can recite the ten verses composed by him are really good people.
Courtesy: thevaaram.org, Sri V.M.Subramanya Aiyar
No comments:
Post a Comment