एकॊऽसि त्वं शिव जनिमतामीश्वरॊ बन्धमुक्त्यॊः
क्लॆशाङ्गारावलिषु लुठतः का गतिस्त्वां विना मॆ ।
तस्मादस्मिन्निह पशुपतॆ घॊरजन्मप्रवाहॆ
खिन्नं दैन्याकरमतिभयं मां भजस्व प्रपन्नम् ॥ २४ ॥
ஏகோஸி த்வம் சிவ ஜனிமதாமீச்வரோ பந்தமுக்த்யோ:
க்லேசாங்காராவலிஷு லுடத: கா கதிஸ்த்வாம் விநா மே |
தஸ்மாதஸ்மிந்நிஹ பசுபதே கோரஜன்மப்ரவாஹே
கின்னம் தைன்யாகரமதிபயம் மாம் பஜஸ்வ ப்ரபன்னம் || 24 ||
பசுக்கள் என்று சொல்லப்படும் ஜீவராசிகளை மாயாபந்தத்தால் கட்டிவைப்பவனும் அதனின்று அவிழ்த்து விடுபவனும் பசுபதி யாகிற நீயே. ஆதலால் உன்னைத் தவிர வேறு யாரை நான் அடைக்கலம் புகவிரும்புவேன். இந்த வாழ்க்கைத் துன்பங்களில், நெருப்புத் தணலில் விழுந்து விட்டவன் போல வேதனையால் துடிக்கும் என்னை, மிகப் பரிதாபமான நிலைக்கு இருப்பிடமான என்னை, மனத்தில் மிகுந்த பீதி யடைந்த என்னை, அடுத்தடுத்து பிரவாஹம் போல எனக்கு ஏற்படும் இந்தப் பிறவித் தொடரிலிருந்து விடுவிக்கும் பொருட்டு கருணை கூர்ந்து உடனே ஓடிவந்து ரக்ஷிக்க வேண்டும்.
ekOsi tvaM shiva janimatAmIshvarO bandhamuktyOH
klEshA~ggArAvaliShu luThataH kA gatistvAM vinA mE |
tasmAdasminniha pashupatE ghOra janmapravAhE
khinnaM dainyAkaramatibhayaM mAM bhajasva prapannam || 24 ||
O Shiva, You alone are the controller of the bondage and liberation of those who are subject to birth. What refuge is there other than You for me who am wallowing in the embers of suffering! Therefore, O Pashupati, save me who am suffering in this terrible torrent of transmigratory existence which is the most dreadful repository of all misery.
No comments:
Post a Comment